Ben nu een dame van in de 40.
Ben al vanaf de jaren 90 bezig met een relatie met een oudere man. Ik had deze man leren kennen toen ik 27 was en we zijn inmiddels 20 jaar verder. Waar ik heen wil? Ik werd vroeger mishandeld en ben jaren allen geweest tot ik deze oudere man had leren kennen. Ik zei mijn baan op en bleef thuis want hij zou voor mij gaan zorgen , hij had en heeft nog steeds een dikke portomee. en …..wat wil je die bankstel hebben? ik rijg het! wil je die ring hebben? ik krijg het?
Maar op alles zit bloed (niet letterlijk maar het gevoel).
Als ik een programma wilt kijken op de tv en hij wilt iets anders zien , dan gilt hij heel hard in huis wat een ondankbare hond ik ben. dat ik geen nagels had om mijn kont te krabben toen hij mij had leren kennen. Dus kijkt hij de hele avond naar wat hij wil. Sneeuwt het heel hard buiten wil ik met de auto boodschappen gaan halen dan hoor ik weer, hoe ondankbaar ik wel niet ben na alles wat hij had gedaan voor mij. Dus ga ik lopend boodschappen halen in de sneeuw. Behalve dat, knipper je me je ogen dan is hij er en knipper je weer met je ogen dan is meneer zo weer weg. En je weet niet wat er was voorgevallen. s morgens gaat hij weg en tegen 5 uur vroeg hij aan de telefoon wat eten we vandaag? Terwijl ik mijn best deed lekker te koken kwam hij gewoon niet opdagen. Hij kwam wel eten 5,6,dagen later. en als ik hem vroeg waar hij was. Kreeg ik als antwoord ik zou het niet meer weten. Dus meneer is gewoon een wegloper. Die loop gewoon weg als hij zin in heb en kom weer terug als hij er zin in heb. De buitenwereld zeg dat wij jaren bij elkaar zijn geweest, maar ik weet dat ik hoogstens anderhalf jaar wat mee had gehad. want als een jaar 12 maanden heeft en je bent minstens 9 maanden weg dan tel ik die 9 maanden er niet bij. Maar geld? Ik heb alle contacten met mijn familie verbroken. Waarom?
Als je zo`n relatie heb ga je helemaal kapot. Wat zeg ik relatie? ik !!!!!had wat met dit man gehad , hij heeft mij nooit serieus genomen . T is een ouwe grappenmaker. Maar mijn moeder zeg de hele tijd je moet niet zeuren als hij je maar geld geef. Hij geef mij wel geld, natuurlijk deed hij dat 40 euro, maar dan gaat hij wel mee en gooi biefstuk, bier en noem maar op in de karretje en bij de kassa zeggen; je heb toch geld? Hij zorg dat je geen rooie cent van over houd. Hij staat er toch bij dat het opraakt tot het laatste cent! Mijn moeder is dol op geld . maar in 2000 had ik al zijn kleren ingepakt en hem gezegd je mag gaan ga maar. t IS heel eng opnieuw te beginnen. Maar vrouwen het komt goed. Alleen het begin is moeilijk. Hij kwam zekers nog 1 jaar aan de deur en ik maakte niet open. Na 10 jaar kwam ik hem weer tegen en raad s ; Ik liet hem binnen en raad nog`s een keer. T is weer hetzelfde verhaal als vroeger zit ik te wachten op een dagje uit, pakte hij de telefoon niet op , of gooi een tientje door de brievenbus terwijl ik binnen zit te wachten en weer dat ik niet moet zeuren want hij had heel veel voor mij gedaan. Dan bel ik mijn moeder huilend op om te vertellen dat hij bijna 70 is en niks is veranderd. Wat zeg mijn moeder? Hij heeft gelijk je moet niet zeuren; Pluk hem kaal, pak zijn geld af. En nog slimmer Je word een jaartje ouder waar moet je een andere man met geld vinden?
Dat vind ik heel vervelend en had mijn moeder gezegd dat ik er klaar mee bent, dat zij hem mag hebben en dat ik niet op haar begrafenis aanwezig zal zijn. En dan bel mijn zusje of hij zijn telefoonnummer mag hebben? Waarvoor? Mijn zusje is slimmer dan mijn moeder die zei; Ik ga een afspraak met hem maken en pluk hem helemaal kaal. Domme ik; Ik denk de hele tijd . Wat hou ik veel van deze man en mijn families? Geld!!!!En die ouwe man? Nu weet ik het!!!!! Hij kan heel goed praten, hij kan zelf een boom omver lullen als het kan. Maar het verschil is dat ik nu jaren verder ben en he beter begrijp. Ik ben er weer ingetrapt. Ik schaam mij dood. Maar helaas weer depressief binnen anderhalf jaar dat ik hem weer binnen liet. En geld? T s goed zo ik eet liever elke dag brood dan dat ik mij weer kapot laat maken.
Mama.