Een veel voorkomend ‘probleem’ en ik weet ook wat ik er mee moet doen (niks!), maar ik wil het toch eens kwijt. Ik werk vaak samen aan projecten met een oudere man. Het gaat er altijd gezellig aan toe. Hij trakteert vaak op een etentje en er wordt vaak heen en weer geplaagd. Hoewel ik merk dat ik niet kan stoppen met lachen als ik aan hem denk of hem zie, wil ik het toch geen verliefdheid noemen. Ik probeer het dtook zoveel mogelijk weg te steken, al voel ik wel enige teleurstelling als er een project afgelopen is en ik hem dus een tijdje niet zie. Of het wederzijds is, weet ik dus ook niet, al heeft hij wel al eens gezegd dat hij mij miste en dat hij mij graag heeft. Gelijk hoe zou het toch helemaal ongepast zijn, gezien onze posities en het feit dat hij getrouwd is met 2 dochters en ik een zoontje heb. Maar zelfs al waren we beide vrijgezel, dan nog zou een relatie volgens mij nooit lukken. Ik denk dat onze karakters teveel zouden botsen. Er is dus ook geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om ooit toe te geven, maar soms Ben ik gewoon eens benieuwd wat er in hem omgaat.. En eerlijk gezegd zou ik het zelfs leuk vinden om hem af te wijzen. Hoe een mens in elkaar zit..