Sinds een poosje heb ik (vrouw, 40) regelmatig contact met een veel jongere man (24). Hij is dan wel nog jong, maar voor zijn leeftijd komt hij erg volwassen over en oogt hij ook ouder. Het is een heel serieuze man. We zien elkaar een aantal keren per week. Als ik hem zie maakt mijn hartje een sprongetje. We kunnen erg goed met elkaar praten, maar we lachen ook erg veel samen. We hebben erg veel gemeen met elkaar. Ook met mijn kids kan hij het goed vinden. Soms geeft hij opmerkingen waarvan ik denk dat hij ook iets voor mij voelt. Ook de mensen om ons heen zeggen dat er iets tussen ons is en dat we een klik met elkaar hebben. Maar we hebben beide niet zo`n positieve relaties achter ons. Zijn ex vriendin is vreemd gegaan en mijn vriend is bij een auto ongeluk om het leven gekomen. We zijn beide dus erg huiverig, want we weten beide wat hartzeer is. Volgende maand is hij jarig en ik speel met het idee om hem een kaartje te geven met een uitnodiging voor een etentje. Maar ergens ben ik ook weer huiverig dat ik de signalen die hij uitstraalt verkeerd opvat en dat hij alleen maar een aardige vriend wil zijn. Misschien heeft hij ook gevoelens voor mij, maar durft hij er ook niet voor uit te komen. Werkt een relatie wel als er zo`n groot leeftijdsverschil is?? Waarom moet het ook allemaal zo complex zijn, pffffff.
Kansloos vindt ik, zoek een partner van je eigen leeftijd en laat die jongen met rust, je kunt toch slecht met alles wat jij op dit moment leuk vindt niet in bed springen, zou van de zotte zijn maar tegenwoordig schijnt alles te kunnen, en ja ik ben oud maar fatsoen is mij gelukkig wel geleerd.