Lieve….

Ik krijg je niet meer uit mijn hoofd
Lig ik in bed denk ik aan jou…
Op facebook kijk ik je foto als ik je niet zie op het werk…
Hopeloos word ik van mijn gevoel in mijn buik…

Ik weet je bent een bevlieging…een verzetje in mijn sleur van een relatie
Heb meerdere factoren om aan te denken. En dat houd me verstandig, maar ow wat verlang ik naar een zoen een aanraking…

Het zijn die kleine opmerkingen die me doen twijfelen of jij ook iets voelt….

2 dagen intens samenwerken is wat me dit gevoel heeft gegeven…ik voelde me veilig bij jou wegens bepaalde angsten voor die engerd…en jij liet het toe mij zo te voelen toen ik zei ik voel me veilig bij jou…

Je weet niets van mij en ik net zo min van jou..toch heeft het lot ons weer samengebracht na 1 enkele dag samenwerken..ze hadden andere plannen voor je en toch ben je er weer elke dag….

Soms zou ik het gewoon uit willen schreeuwen….wil je een keer met me op stap…

Maar dan spreekt mijn verstand weer en zegt hij is maar een bevlieging…..