De dood en gebroken liefde hebben zoveel gemeen.
Bij het heengaan van een dierbare van wie je om welke reden dan ook afstand van moet nemen. Je ware liefde aan wie je heel je hart hebt gegeven en de controle over je zelf bent kwijtgeraakt en helaas afstand van moet nemen omdat die liefde onmogelijk is, het niet mag en kan. Kortom ze doen allebei heel erg pijn. Afscheid nemen doet pijn maar het hoort erbij. Bij allebei door sta je een rouwproces dat hopelijk genezend werkt. Wat enkel over blijft zijn slechts herinneringen. Warme herinneringen waar je zo dankbaar voor bent en die je koestert en die je de kracht geven omdat je ze meedraagt heel je leven. Een mooie ervaring tussen twee zielen tot de dood ons scheid. Los laten en acceptratie want de taak is volbracht.XX