Na hele lange tijd heb ik haar een mailtje gestuurd, met haar verjaardag. Ik ken haar al heel lang en we waren vrienden. Toen zij in een lastige tijd zat (een scheiding) heb ik haar gesteund en veel met haar gepraat. Toen kwam ik erachter dat ik verliefd op haar was. Omdat zij wel van me hield, maar ‘niet op die manier’ heb ik toen het contact een beetje afgehouden. Ik wilde haar, maar kon haar niet hebben.

Na het verjaardagsmailtje van een paar weken geleden hebben we weer wat contact. Ik heb haar verteld dat ik haar en haar gezinnetje mis. Zij liet mij daarop weten dat zij onze vriendschap ook mist. We hebben afgesproken dat we de volgende week elkaar weer zien. Gewoon als vrienden.

Ik heb haar zonet via Facebook weer een vriendschapsverzoek gestuurd en dat heeft ze geaccepteerd. Zo kwam ik erachter dat ze na haar scheiding weer een vriend heeft. Ik had dat ‘in de wandelgangen’ al wel gehoord, maar zojuist zag ik het op FB ook staan. Ik denk dat ik hoopte dat het niet waar zou zijn, of dat het weer uit zou zijn.

Wat kwam dat aan! Ik wist even niet waar ik het zoeken moest. Ik heb ook echt wel een traantje gelaten. Natuurlijk gun ik haar de liefde, die heeft ze echt wel verdiend. Maar ik gun mijzelf haar. Ik ben gewoon nog steeds verliefd op haar.

Het fijne weet ik nog niet van haar relatie, ik heb haar nog niet gesproken. Mijn allereerste reactie was dat ik haar wil mailen of appen dat ik afzie van onze afspraak omdat ik dit allemaal slecht trek. Maar ik ga dat niet doen. Zij is een te leuk mens en een te lieve vriendin om niet in mijn leven te hebben.

Maar shit, was is dit moeilijk!