Ik ben een jongen van 21 jaar, ik ben homo, en los daarvan altijd anders geweest dan ” de rest”
In psychologische termen ben ik een bliksemafleider, de zondebok zogezegd. En ik ben het zat.
Toen ik in de lagere klassen van de basisschool zat, werd ik door de groep uitgekotst, getrapt en bespuugd. later werd het niet veel beter. Toen ik aan het eind van de basisschool kwam gingen mijn ouders scheiden, dit bracht erg veel ruzie en gedoe met zich mee. Ik zat niet lekker in mijn vel, en vrienden had ik niet. ondertussen wist ik van mezelf dat ik homo was, maar durfde er niet voor uit te komen. Mijn ouders scheidden en mijn zus ging met mn pa ergens anders wonen. ik bleef achter bij een overspannen moeder. ze sloeg me en schold me dagelijks uit. toen kwam ik uit de kast, maar ik bleef eenzaam, ik voelde me altijd ongemakkelijk tussen leeftijdsgenoten. ik sloeg door in mijn homo-zijn en werd verkracht ( daarover een ander stukje al geschreven ) Het contact met mijn  moeder verliep stroef en eindigde in een halfjaar stilte. Tijdens deze jeugd heb ik twee goede vrienden, al mijn grootouders en afgelopen jaar ook mijn vader begraven. Ik fantaseer regelmatig over vluchten, spullen pakken en vertrekken naar een andere stad, een ander land, een ander leven. Maar ik weet dat dat niet werkt.
De laatste tijd fantaseer ik steeds meer over hoe het zou zijn om een strop om mn hals te hangen. Hoe het zou voelen om mezelf op te hangen. Ik ben niet bang voor de dood. eerder bang voor het leven . Hoewel ik inmiddels wel wat vrienden heb, en een lieve vriend- voel ik me eenzaam en stuk, alsof ik uitelkaar gescheurd wordt.

Drie keer heb ik een psycholoog benaderd, en drie keer werd me tijdens de intakegesprekken verteld dat het geen levensbedreigende situatie is en dat ik rationeel genoeg ben om het zelf te handelen.
Dat zeggen ze leuk. Maar ondertussen balanceer ik op het randje.

Ik mis het gevoel van onvoorwaardelijke liefde. Waarschijnlijk meer omdat ik het niet herken dan dat ik het niet zou krijgen.

Heeft iemand een idee hoe ik mijn leven wat op zou kunnen leuken?

Thnx,
Oscar.