Hier zit ik dan.kan weer eens niet slapen.En bekijk muziek op you tube.muziek uit mijn jeugd.tranen biggelen over mijn wangen.ik wou dat ik het allemaal over kon doen.maar dat gaat niet.ik moet elke dag weer vooruit en voel elke dag weer die pijn in mijn hart.ik word nooit meer mezelf,want ik hou meer van anderen dan van mezelf.soms wil ik dood om maar niet te hoeven voelen.ik kan dat de anderen niet aandoen.ik wil zo graag dat die ene van me houdt.maar dat gaat niet,als je niet eens van jezelf houdt.alle mensen waar ik iets om geef,gaan allemaal dood.en ik kan niet met dat verdriet overweg.hoe geef ik het een plaatsje,zodat ik verder kan?