Mijn geheim is dat ik als getrouwde vrouw, in de dertig, behoorlijk gecharmeerd ben van mijn sportinstructeur. Hoe clich’e wil je het hebben?
Ik hou ontzettend veel van mijn man, we hebben een goed leven samen. Daarom begrijp ik ook niet goed waarom ik fantaseer over mijn sportleraar…! Ik sport veel en graag, en probeer hem dan ook zo vaak mogelijk tegen te komen. Het vreemde is dat ik mij eigenlijk nooit zo aangetrokken heb gevoeld tot ‘mooie mannen’, dwz mannen met een, nou ja, knappe kop en een gespierd lijf. Nu is deze man geen ‘domme kracht’, is niet de standaard opgepompte machoman die graag met zichzelf te koop loopt (zoals je er veel ziet op de sportschool!), dus dat maakt misschien dat ik hem wel interessant vind. Ik denk niet dat ik verliefd ben, maar ik fantaseer me een ongeluk :-0 en zorg dat ik er altijd tip top bij loop op de sportschool. Verder gebeurt er eigenlijk helemaal niets. Hij kent mijn naam volgens mij niet eens. En verder dan ‘hallo’ komen we meestal ook niet. En dat wil ik ook helemaal niet (bovendien, alsof hij me zou zien staan!!), maar toch wil ik door hem ‘gezien’ worden. Snappen jullie? aaargh! Eigenlijk wil ik alleen maar dat hij met me flirt, dat hij me aantrekkelijk vindt. Verder niets.
Wat ik nog het genantste vind is dat de hele situatie zo clich’e is. Het is net zoiets als op je leraar van de middelbare school verliefd zijn. En ik ben toch al een volwassen vrouw, gelukkig getrouwd? Waarom gedraag ik me dan als een puber???? AARGH!