Beste lezers,

Mijn naam is Raymond, 45 jaar, woon samen met mijn lieve viervoeter “Fluit” en woonachtig in Barneveld.

Sindskort ben ik verhuisd naar een ruitjes huis in een voor mij gezellige wijk.
Het is een hele warme wijk. Iedereen kent elkaar. De visboer, groente boer, de kapper zelfs tot de stamkroeg.

Nu komt het…. Sociolaizen.
Ik ga met mensen en ben flexibel van aard. Voor velen is dat vanzelfsprekend maar voor mij iets waar ik af en toe mee worstel om leuk contact met de buren te onderhouden. Dit omdat ik graag op mij zelf ben.

Enkele buren komen bewust aan de deur om een praatje te maken want dat is hier heel gebruikelijk.
En sommigen maken weer graag een praatje als ik de hond uit laat.

Zoals onlangs toen ik op een ochtend 4x mijn “Fluit” moest uitlaten. Is dat niet een beetje te veel voor een ochtend vroeg de nieuwsgierig over buurvrouw bewust. Aansluitend zei ze. Heeft hij soms een zwakke blaas of moet hij niet aan de incontinentie luiers.

Een andere buurman riep misschien is hij loops. Je weet wel hoe dat gaat als zoogdieren een heerlijke kruis ruiken. Dan krijgen ze de neiging om kun kwakje tegen een baarmoeder te klotsen.

Hahaha ik kwam niet bij van het lachen. Misschien hij wel gelijk.
Want op een of andere manier zoeken ze bewust contact met elkaar op. Ze voelen en ruiken elkaar intens aan. Als of de nood zo hoog is en dat de rest van de wereld ze niet meer intereseerd. Ze bespringen elkaar. Een helse ontlading nu schatje ik heb lang genoeg gewacht.