Hallo strangers,
Ik heb een serieus probleem. Ik ben verliefd, dat is wat ik denk teminsten. Dit is nu al zeker 4 jaar zo. Er is een klein probleempje hij is 38 en ik ben 20. Ook is hij getrouwd met een super lieve vrouw, en ze hebben samen een kindje.
Iedere keer als ik hem zie, en dat is minstens 1 x per week. Wordt ik helemaal blij, warm en happy. Alsof er een toverfee langs komt en een beetje met haar toverstafje naar mij zwaait. En waar dan zo’n gelukkige glitterende poeder uit komt. Ik voel me zweven, en bijna in een soort trance.
Ik heb hem ook op msn En iedere keer als ik hem spreek dan wordt ik blij, en voel ik me gelukkig. De drang om hem te spreken is zelfs heel groot geworden. Ik zit bijna iedere avond achter de computer. Gewoon zitten te wachten dat ik bericht krijg.
Ik heb twee jaar in een depressie gezeten, en ik heb veel met hem gepraat. Hij weet meer dingen dan iemand anders van mij zou kunnen weten. Ik voel me gewoon op mijn gemak en niet gepusht om dingen te vertellen.
We hebben een keer een feest gehad, er was wel wat drank in het spel. ik zelf daar in tegen niet. Maar ja je weet dus wie wel. Hij zei tegen mij, weet je als ik nog jonger was. Nou dan wist ik wel met wie ik uit zou gaan. Ik zei, oja wie dan? Jij natuurlijk. Uhm, okee. ik wist niet goed wat ik moest zeggen. Dus ik ging een beetje op de ontken-het-zal-wel-toer. Maar zonder dat iemand het merkte smolt ik van binnen.
We zingen samen. En we zongen die avond ook samen. Ik was nog steeds heel erg onzeker over mezelf. En duw me iedere keer de grond in. Die avond gebeurde hetzelfde. Hij was het een beetje zat, of ja hij vond het erg voor mij. Hij wilde me helpen. Hij zei kom, we gaan even praten. Loop je mee? Oke zei ik. Ik barste bijna in tranen uit. Zo verdrietig was ik. Er was namelijk wat verkeerd gegaan tijdens het optreden. En ik ben zo ontzettend streng voor mezelf, dat ik me eigen iedere keer moet straffen als iets verkeerds gaat. Maar goed, wij samen alleen, helemaal alleen in dat kleine zaaltje. En hij zei, wat is er nu precies? Ik was helemaal in shock, ik kon nog wel de dingen meemaken. Ik had alleen niet veel besef er meer bij. Hij begon over de dingen die we samen al vaker hadden besproken. Je bent niet dik, en je moet eens niet zo onzeker van jezelf zijn. Je kunt goed zingen, en je moet alles nog leren. Wees maar niet bang ik zorg daar voor. Het komt allemaal goed. Ik was in die tijd aan het leren met ademsteun te zingen. En daar begon hij over, en hij zei dat hij wel even zou laten zien wat dat nu precies inhoudt. Hij ging achter mij staan, drukte me stevig tegen zich aan. En hij legde zijn hand op mijn buik. En hij vertelde daarbij wat hij bedoelde met ademsteun. Daarbij zei hij ook wat hij niet bij mij zou doen. En wat hij wel deed dus. Maar hij zei van: Kijk ik ga niet zo doen: Hij wreef zijn hand over mijn buik, en masseerde me bijna. Heel raar om het uit te leggen. Maar zo ging het wel. De hele tijd bleef hij achter me staan, en drukte me best wel stevig tegen zich aan. Ook omhelsde hij mij, en na het optreden in de coulisse ook nog. En ook wel echt gemeend. Ik denk dat hij niet verliefd op mij is. Maar soms laat hij een paar steken vallen, wat zijn nu een beetje de kenmerken?
Daardoor begin ik echt te twijfelen. Ook knipoogt hij vaak naar mij, we moeten met het zingen ook wel veel communiceren. Dus als wij een liefdesliedje moeten zingen. Nou dan ben ik verkocht. Ik ben heel erg goed in dingen niet te laten merken. Dus niemand weet dat ik hem leuk vind, zelfs niet dat ik uperhaupt verliefd ben. Mijn ouders denken dat ik nooit zal trouwen of een vriendje krijg. Ahaha moet er zelf wel een beetje om lachen. Ze moesten eens weten, niet dat ik het ooit ga vertellen no way. Het zou teveel complicaties veroorzaken. Maar hopeloos verliefd tja,

Trouwens ik ben laatst ergens achter gekomen. Mijn moeder, ik mag het eigenlijk niet vertellen. Mijn moeder weet niet dat ik het weet. Maar ze heeft een keer in haar jongere jaren een relatie gehad met een oudere man. Het leeftijdsverschil was nog veeel groter als bij mij. Hij was in de 50 ofzo en mijn moeder 23 daar ergens. Wat ik me afvraag. Gebeurt je zoiets nu gewoon, of erf je dat, is een beetje raar misschien.

Ik wil daarin tegen niet hebben dat er iets tussen hem en zijn vrouw gebeurt. Absoluut niet. Maar ik weet niet wat ik moet doen. Ik voel me zo verliefd de hele tijd. Soms heb ik het idee, heel stiekem denk ik, ja hij vind mij wel leuk. Hij vind mij in ieder geval knap, slim en lief enzo, dat betekent al heel veel voor mij. Gewoon dat iemand zo iets zegt.
Ik ben echt hopeloos verliefd, en weet niet wat ik moet doen. En wat nu de juiste trekjes zijn die zeggen dat het ook wederzijds is. Stiekem hoopt mijn duistere kant wel dat ik hem ooit zal krijgen. Maar mijn gewone goede kant, weet dat dat nooit zal gebeuren.

Het is een beetje veel en gecompliceerd geworden, maar ja ik zou niet weten hoe ik het anders duidelijker kon vertellen. Er is trouwens nog wel wat meer, maar misschien deel ik dat nog wel een andere keer.