Ik loop nu al een aantal maanden rond met een geheim en nu moet ik het toch echt even kwijt. Ik loop nu 5 maanden stage bij een bedrijf. Het is niet mogelijk om hier met het openbaar vervoer te komen en daarom rijd ik elke dag mee met een collega die bij mij in de buurt woont. Vanaf het moment dat ik hem ontmoette vond ik hem een hele leuke man. Na een tijdje ging dit over in ontzettend verliefde gevoelens voor deze man. Het probleem is dat hij getrouwd is en kinderen heeft en ik ook al geruime tijd een vaste relatie heb en samenwoon. Daarnaast schelen we 27 jaar in leeftijd. Hij houdt er heel erg van om mij te plagen en doet dit dan ook regelmatig. Ook legt hij vaak zijn hand op mijn been als we samen in de auto zitten, waarbij hij het doet overkomen alsof dit een ‘grapje’ is of dat het perongeluk gaat. Dit maakt de gevoelens die ik voor hem heb alleen maar sterker en ik probeer dan ook om hier niet op in te gaan (dit lukt me alleen niet altijd). We zien elkaar eigenlijk alleen maar in de auto, omdat onze werkplekken niet op dezelfde verdieping zijn. Ik weet bijna zeker dat hij niet op dezelfde manier naar mij kijkt en anders zou hij daar ook nooit iets mee doen denk ik. Het plagen zit in zijn aard en ik denk niet dat hij door heeft wat dit met mij doet. Ik voel me schuldig tegenover mijn vriend dat ik deze sterke gevoelens voor een andere man heb. Ik zal ook zeker niks doen met mijn gevoelens en ik wil mijn vriend zeker niet kwijt. Ik twijfel of ik mijn collega moet vertellen over mijn gevoelens voor hem. Enerzijds denk ik van niet, omdat ik hem niet op moet/wil zadelen met mijn verliefdheid. Anderzijds denk ik van wel, omdat hij er dan waarschijnlijk wat meer rekening mee zou houden (minder zal plagen etc). Aan mijn vriend wil ik het absoluut niet vertellen, omdat ik hem niet onnodig wil kwetsen. Hij is erg onzeker en ik weet zeker dat dit hem veel pijn zal doen. Ik zal ik in het echt nooit iets proberen bij mijn collega, maar oooh wat fantaseer ik vaak over hem. Ik zou hem zo verschrikkelijk graag willen zoenen (en meer). Ook al zal ik nooit vreemdgaan, toch voel ik me zo slecht dat ik dit diep van binnen eigenlijk wel zou willen. Als de gevoelens wederzijds zouden zijn, weet ik niet of ik mezelf wel in zou kunnen houden. Ik hoop maar dat deze gevoelens weggaan als ik straks klaar ben met mijn stage.