Ik ben al 40 jaar getrouwd maar ik heb er genoeg van. Er is geen liefde ik wordt de hele dag afgesnauwd en doe niets meer goed. Het liefste zou ik weg gaan maar waar ga ik naar toe op mijn leeftijd. Ik heb geen baan en van mijn vrienden is ook niets over want die waren ook niet goed. Het lijkt wel of het te maken heeft met de wisseling van het seizoen als de bladeren van en aan de bomen komen is mijn man een tiran.De liefde is al lang verleden tijd intimiteit is er als 12 jaar niet meer. Alles wat mis gaat in zijn leven is de schuld van een ander, meestal ik.
Jammer dat ik nooit eerder weg ben gegaan zooo stom en het voelt alsof dat nu te laat is. Ik had het me allemaal wat anders voorgesteld kinderen de deur uit en dan samen leuk oud worden. Maar dat leuk kan er wel vanaf. Mijn hart huilt maar niemand weet het want ik schaam me ook nog eens heel erg hiervoor. Als we bij een ander zijn prijst hij me de hemel in dus niemand gaat mij geloven. Wat ben ik ontzettend stom geweest.