ik zou zo gelukkig moeten zijn : net mama van de mooiste baby maar het voelt toch anders, niet als ik alleen ben met mijn kindje maar wel als mijn man thuis is.
Tijdens zwangerschap al weinig interresse, tijdens de 1e weken na geboorte alleen maar bezig over zijn werk, mischien ontslag, heel gezellig als je net een wolk van een baby hebt gekregen en papa helemaal gestressed en alleen met zichzelf bezig is.
en nu heeft hij weer meer interresse voor zogenaamde vrienden als voor zijn gezin.
dus niks als haat meer voor degene waar ik mee getrouwd ben….heb me nog nooit zo ellendig gevoeld als nu en als ik dit bespreekbaar wil maken stel ik me aan en zijn het de hormonen volgens manlief 🙁