Al sinds ik haar ken mag ik haar niet en vice versa. Het heeft gewoon nooit geklikt tussen ons en de laatste jaren is het zo erg geworden dat ik ronduit een hekel heb gekregen aan de moeder van mijn man. Overdag houd ik de gordijnen dicht en doe ik alsof ik niet thuis ben als zij aanbelt. Gelukkig woont ze niet in dezelfde woonplaats! Als ze langskomt en mijn man is thuis, mag hij haar entertainen. Ze is altijd enorm aanwezig, maakt domme opmerkingen en denkt overal commentaar op te moeten hebben. Ze bemoeit zich met de opvoeding van de kinderen en ze stinkt naar goedkoop parfum.
Ik weet dat dit allemaal heel ernstig klinkt, maar ik mag haar echt niet. Ik was niet goed genoeg voor haar zoon en zij hoopte dat het vanzelf wel uit zou gaan. Ze noemde me steevast bij de naam van zijn ex vriendin en hoorde ons helemaal uit als we ergens naartoe waren geweest. Ik ben daardoor zo allergisch geworden voor haar vragen over ons leven dat ik haar niets meer vertel. Ze heeft de jongere broer van mijn man altijd voorgetrokken want dat was haar lievelingetje, en nog. Hij kan nooit wat verkeerd doen. Hij is geweldig. Maar voor haar andere zoon heeft ze nooit een goed woord over. Ze barst van het geld maar is zo ontzettend gierig dat ze elk dubbeltje omdraait.
Na zoveel jaren ben ik er helemaal klaar mee. Ik steek er geen energie meer in en laat haar maar. Er komt een dag dat we rust hebben.