Ik haat die dagelijkse routine.
Dat je zowat gevangen zit in een maatschappij waar alles maar ”moet”. Als je het een of ander doet altijd weer die consequenties, altijd weer die macht van de maatschappij met zijn wetten en regels. Dat is enigzins begrijpelijk maar wil gewoon soms die orde, vrijheid en rust. Gewoon je eigen dromen najagen. Helaas heb ik te grote dromen en daar schaam ik mij voor. Toch houden ze mij dagelijks bezig. Wil soms zo graag ontnappen en vrij zijn. De enigste plek waar ik dat heb is in mijn fantasie want ik werkelijkheid stuit je toch weer op de macht van kapitalisme, wetten en regels. Elke risico die je wilt nemen kost geld, wil je een patent kost geld, wil je geld ben je weer afhankelijk van die geldwolven. Hoe kan ik ooit mijn droom realiseren. Mijn dromen zijn te groot en te gek dat niemand in mij zal geloven. Ondanks het vuur en verlangen naar die droom te verwezelijken blijft, berust ik mij in mijn heil door alles wat ik doe met plezier en liefde te doen. Maar soms voel ik mij zo dood. Ik wil vrijheid.