Toen we elkaar voor de eerste keer zagen circa een jaar of 8 geleden,was het er gelijk,vuurwerk!!!toen we naar huis gingen kusten we elkaar het was gewoon niet te stoppen.maar ja allebei een relatie kinderen ,na die keer is het gestopt ,we zijn nooit verder gegaan,beter ook ik weet het.de ondragelijke spanning tussen ons bleef bestaan,maar we spraken wel met elkaar,ineems hield het op,je begon me te negeren,van je ega en vrienden boze blikken mij. Kant op,het was duidelijk ze wist ervan!ik snapte haar ook volkomen ik was fout geweest maar jij net zo goed!het negeren ging je nie
T altijd goed af,ik zag op sommige momenten in je ogen dat het er nog altijd was,maar je vluchtte voor me weg,en voor je gevoel voor mij.meerdere malen heb ik je gevraagd naar de reden waarom je me negeerde het deed zo veel pijn,ik heb er zon verdriet van gehad!ik wilde en verwachte niks meer van je maar we konden elkaar toch op zijn minst begr?soms heel soms zocht je weer wat toenadering maar weken daarna werd ik weer genegeerd het heeft me kapot gemaakt van binnen.nu jaren later zijn mijn gevoelens voor jou er nog altijd,maar ik ben wel zo ver dat ik er een streep onder,ik ben er klaar mee,de pijn van het negeren overheerst,ik kan er ook niet meer mee dealen om je te zien!je was de liefde van mijn leven,het ga je goed!maar het voelt voor mij als een bevrijding,iemand negeren doe dat nooit meer,het heeft me kaptgemaakt van binnen,en waarom?omdat je zelf niet kon dealen met je gevoelens voor mij…..