hallo,
het is nu bijna een jaar geleden dat het valentijnsdag was, het viel dat jaar samen met carnaval.
ik was met wat vrienden gaan carnavallen en toen in de rokers ruimte was ze daar ineens………we stonden wat te kletsen en ze vertelde me dat ze me nog kende van vroeger. ik moest even goed nadenken maar toen herinnerde ik me haar weer. tja ze had nu donker haar en vroeger blond.
het was intussen zaterdag iets voor twaalf uur, en na twaalf uur zou het valentijnsdag zijn, en het gesprek ging daar dus op dat moment over. ze vertelde me dat ze het wel eens leuk zou vinden om ook eens een kaartje met valentijn te krijgen. nu kon ik dat natuurlijk niet meer en ik vroeg of ik haar telefoon nummer mocht hebben zodat ik via een smsje een valentijns berichtje aan haar kon sturen. ze gaf me haar nummer en de volgende morgen heb ik haar een sms gestuurd, er stond in dat ik het heel erg leuk had gevonden om met haar te praten en dat ik haar toch ook wel erg leuk vond.
en je kunt wel raden, van het een kwam het ander, eerst volgde contact via de mail en een week later vonden we dat het toch maar eens tijd werd om elkaar weer eens te zien.
spannende dagen volgde tot dat eindelijk de avond was aangebroken dat ik naar haar toe zou gaan. het klikte zo goed en het was zo gezellig dat er meerdere afspraakjes volgde. we zaten op een roze wolk en het voelde zo goed……
dit alles heeft zo’n 6 weken geduurd, toen kwam het uit……..mijn vrouw was er achter gekomen!!!!!! ik heb haar toen verteld dat ik toch met mijn vrouw door wilde gaan(ze wist namelijk dat ik getrouwd was) ook al deed dit veel pijn.
maar jezus wat mis ik haar zeg, ik wil thuis echt geen gedonder meer en wil gewooon bij mijn vrouw blijven maar er gaat bijna geen dag voorbij dat ik niet aan haar denk en wat voor fijn gevoel we voor elkaar hadden.
ik moet hier mee leren leven, ik weet het maar het is echt moeilijk.
nou dit is mijn geheim in een notendop, ik kan hier nog wel uren over doorgaan.
groetjes robert