Ik verveel me helemaal tebarste. Niet tijdelijk en alleen nu, maar altijd. Mijn hele leven lang al. Ik verveel me, ik verveel me, ik verveel me helemaal tebarste. En ik ben altijd bezig met allerlei dingen. om maar wat te doen, maar uiteindelijk verveelt alles me. Mensen en partners vervelen me,�werk verveelt me, hobbies vervelen me, en dan ga ik maar weer op zoek naar ander werk en andere vrienden en andere dingen om te doen, maar ook die gaan me vervelen. Ik heb al zoveel ondernomen, zoveel meegemaakt, maar dat gevoel van verveling kan ik gewoon niet van me afschudden. Uit IQ-testen blijkt dat ik niet gewoon intelligent ben, maar zelfs super-intelligent (hoewel ik in het gewone dagelijkse leven vaak oerdom ben), en misschien dat dat de oorzaak is ? Maar ik ben blijkbaar niet slim genoeg om dat gevoel van verveling te kunnen laten verdwijnen. En ik blijft zoeken naar iets wat me zal inspireren, naar een passie, maar heb het nog steeds niet gevonden. En ik vind het zo zonde van mijn leven. Want uiteindelijk heb ik alles om er iets van te maken.�Ik kan�goed met mensen omgaan, ben gezond,�heb humor, creativiteit, hersens, relatief weinig zorgen etc. Alleen de motivatie en de�passie ontbreken. Alles is zo oppervlakkig, zo leeg en IK VERVEEL ME HELEMAAL TEBARSTE !

�