Ik was op de bank in slaap gevallen, de smaak van stuff nog in de mond…en werd om half 2 verkreukeld wakker.De tv stond nog op cnn…en wat ik zag schokte me diep ; michael jackson dood.
ik voelde meteen een diep verdriet opwellen, het is toch…het is toch dat de man een onmiskenbaar deel van mijn leven is geweest.Zag ik het even niet meer zitten, dan trok zijn muziek me weer uit de put, en inspireerde mij.Dolkomische dansjes heb ik , evt. samen met anderen, gedanst op billie jean…
De man die verstoft en verguisd is, is niet meer…en ik voel me ontredderd en een beetje weeskind geworden.Tegelijkertijd word ik er ook zo b��s om…dat de dood zo onrechtvaardig en zo onterecht toeslaat…ik bedoel,de brave man was pas 50! Dit nu is voor mij een inktzwarte dag, de dag waarop muziek haar kleur verloor en de wereld een beetje grijzer werd…want hij is niet meer, en hoe nu verder.