Intimiteit is onderdeel van een liefdesrelatie maar dit is bij mij juist een stoorzender en voel mij er schuldig over.
Met up and downs een duurzame relatie maar de laatste jaren minder zin in seks en en als mijn partner mij probeert te kussen of seks wil, bevries ik en wil ik vluchten. Ook voel ik mij vies. Als wij de daad doen en er is een zaadlozing vrijgekomen hol ik naar de badkamer om mij schoon te wassen. Sinds ik hierop aangesproken ben door een nieuwsgierige derde probeer ik de laatste tijd minder opvallend te doen hierover, mij zelf laten gaan of langer blijven liggen na de daad en niet overdenken maar seks stel ik wel steeds vaker uit.
Vroeger speelde deze issue niet maar door zijn vreemdgaan gedurende de jaren en naar mate ik ouder wordt, heb ik dit ontwikkelt en op het moment van de daad poppen ook die andere vrouwen in mijn hoofd op waarmee hij vreemdging of de plek waar hij het met ze deed. Het klinkt gek maar zo voel ik mij en gaat het aan toe.
Heb hem vergeven en geprobeerd van deze issue af te komen maar het lukt mij nog steeds niet mij volledig over te geven. Voel mij soms schuldig en gun hem een partner die alles volledig kan geven. Zijn er meer mensen die dit herkennen? Hoe heb je dit opgelost?
Vroeger had
Tijdens mijn jeugd (<12 jaar) besefte ik nog niet zo goed dat ik van andermans spullen moest afblijven.
Zo zat ik als kind samen met mijn zussen te snuffelen in mijn oom zijn privékast. De kast trok onze aandacht omdat hij er regelmatig in ging en wij als kind nieuwsgierig waren. Hij had veel magazines liggen met stellen en geslachtsdelen in allerlei erotische standen. Wij giegelden en raakten niet uitgekeken. Top dat wij de deurhendel hoorden. Mijn oom stond in de deur en zei "wat doen jullie daar?". Wij kregen een paar klappen(corrigerende tikken) en hij kon de boodschap aan onze ouders niet verkopen in details, slechts die kinderen zitten aan mijn spullen.
Sindsdien droom ik over een grote lul die ik in zijn pornobladen gezien heb.