Beste lezers,

Ondanks de scheiding van mijn biologische ouders ben ik opgegroeid in een liefdevol en harmonieus gezin.
Ik kom uit een samengesteld gezin met Oost Europees bloed.
Thuis was het heel vaak gezellig en brachten mijn ouders veel tijd met de kinderen door. De kinderen kwamen altijd op de eerste plaats. Mijn vader is een levenslustige onafhankelijke hardwerkende man. Hij is een cultuurliefhebber,avontuurlijk ingesteld en geniet een langdurige duurzame lat-relatie. Samenwonen met een vrouw brengt te veel verplichtingen met zich mee dus wilt liever vrij zijn. Met hem ik een hele warme en goede band. Ik praat vol lof en trots over hem. Hij is mijn rots in de branding, mijn grote voorbeeld, mijn maat.Mijn moeder daar en tegen is een lieve vrouw maar ik merk dat ik veel minder van haar kan verdragen. Ik word snel boos als ze een opmerking maakt die mij niet zint. Ik ben heel hard tegen haar. Dit heb ik volgens mij van mijn vader ge rfd. Nu ik zelf troste vader ben merk ik dat ik ook dezelfde band met mijn zoon Morses heb. Wij zijn dikke maatjes en hou zielsveel van hem. Hij treed ook in mijn voetsporen merk ik. Hij wilt net zo trots en serieus zijn als mij. Ik ben ook zijn grote voorbeeld. Dit geeft mijn ego zo’n boost.