Het is ongeloofgelijk maar waar, heb 4 jaar een relatie met mijn 20 jaar oudere buurman gehad.

Voor mij was hij een grote liefde in mijn leven.
Wat ik voor hem heb mogen betekenen is een vraag waar hij zelf invulling aan mag geven.

Terugkijkend naar die 4 jaar was het een haat-liefde verhouding.
Een relatie met heel veel verwijten hoe slecht ik wel niet ben.
Zo ben ik van alles en nog wat uitgemaakt. Wellicht zie je als mens de balk in je eigen oog niet. Persoonlijk weet ik dat ik een oprecht en mooi mens ben, krachtig en iemand die weet wat ze wilt. Ondanks al die verwijten kon ik wel voelen dat hij van mij gehouden heeft ook al zou hij dat liever ontkennen.

Het is doodvermoeiend om in een haat-liefde verhouding te zitten. Uit eindelijk begon ik te veranderen in een bloeddorstige monster. Ik begon hem eveneens ook pijn te doen.
Als ik daarop terug kijk, schrok ik best van mijn gedrag. Het is niet leuk om te pesten en dat is wat ik heb gedaan. Heb bij deze mijn excuses aangeboden. Het is maar te hopen dat die worden aanvaard. Heb veel geleerd o.a. over mijn zelf en zie deze relatie als een reis waar ik veel wijsheid uit hem mogen behalen.En ben ook ontzettend dankbaar voor.

Heb jij als lezer zo’n relatie ervaren? En hoe heb je dat opgepakt?

Vaarwel Last letter…..