Toen ik mijn vriend leerde kennen (net 18 jaar) heb ik gelogen over het aantal bedpartner dat ik had. Ik was jong en naïef en het was een leugentje om eigen bestwil. Hij had een sterke mening over meisjes met meerdere bedpartners en ik wilde gewoon graag perfect zijn in zijn ogen. Ik vertelde over twee bedpartners en liet er drie achterwege. Achteraf gezien had ik natuurlijk gelijk eerlijk moeten zijn maar ik was vrij onzeker en wist niet dat het zo’n probleem zou worden later.

Inmiddels heb ik al 4 en een half jaar een relatie en na vele ruzies over dit onderwerp heb ik over twee jongens opgebiecht. Waarom ik de laatste jongen er ook niet gelijk bij vertelde weet ik niet, dat was mijn kans om eerlijk te zijn. Omdat ik al zoveel kansen heb gehad om eerlijk te zijn vind ik het heel moeilijk om nu nog op te biechten dat ik al die tijd gelogen heb.

Ik begrijp hem heel goed maar aan de andere kant denk ik, hij is 26 nu en laat mijn verleden maar niet los. Het is zijn zaak niet wat ik hiervoor gedaan heb.

Daarnaast heb ik hem afgelopen jaar betrapt op vreemdgaan (naar de hoeren op vakantie) doordat ik chlamydia bleek te hebben (van hem) met dit harde bewijs kon hij niet anders dan toegeven.
Zelf vind ik dat als ik hem hiervoor kan vergeven dat hij mij ook met rust moet laten over het verleden. Dat helemaal niks met hem te maken heeft. Zelf ben ik altijd trouw geweest aan hem.

Hij is nu weer in een jaloerse bui bezig met mij uithoren over wat ik verzwijg voor hem over het verleden en welke jongens ik allemaal wel niet gedaan heb. Op dit moment wil ik gewoon eerlijk vertellen dat er nog een jongen is waar hij niks van weet. Uitleggen waarom het zover gekomen is, mijn excuses aanbieden en duidelijk maken dat hij ook geen heilige maagd maria is. Ik heb echter geen idee hoe ik dit het beste kan doen. Iemand tips? Meningen? Wat weegt zwaarder 4 jaar liegen (over iets dst kkein begon) of vreemdgaan verzwijgen?