ik man 55jr, getrouwd, nu ruim 8 maanden relatie met vrouw 42jr, ook getrouwd.
Wat begon als chat op een site is uitgegroeid tot een volledige relatie naast beide huwelijken.
We wonen 45minuten rijden uit elkaar, elke week minimaal 1x ontmoeten we elkaar, na zomervakantie proberen we zelfs 2x per week. Verslavend. Roze wolk is voorbij zeggen we beiden. Er is inmiddels veel meer tussen ons.
Mentaal blijft het een gevecht. Remmingen door de wederzijdse huwelijken (ja kids aan beide kanten). Willen we meer? Ja. Maar beiden blijven we zeggen dat we onze huwelijken niet opgeven. We gaan voor die jarenlange relatie ernaast.
Nooit kun je alles samen doen of beleven. Nachten samen zijn er niet, net zoals veel dagelijkse dingen nooit samen gedaan kunnen worden.
We voelen ons perfect aan. Ja ik heb ook gelezen dat dat normaal is bij verliefd zijn. Maar het puberale is er inmiddels wel vanaf. Het zit dieper.

Maar het is en blijft zo moeilijk. Omdat er die rem is….

Herkenbaar?