Heb al ruim 5 jaar las van geheugenverlies.
Ik merk dat ik steeds moeite heb met lezen, spreken en onthouden. Voor mijn directe omgeving verberg ik het. Wat mij heel goed helpt is mijn gedachten op te schrijven en creatief bezig te zijn of te schrijven. Als ik dat niet doe…diepe zucht. Het is begonnen toen ik tijdens een ruzie een flinke klap tegen mijn hoofd gekregen had en een black out kreeg.
Af en toe lijkt het als of mijn hersennen ”uitvallen” . Vooral als ik overladen wordt door veel prikkels en herie. Bijvoorbeeld als er teveel mensen aan het praten zijn.
Vind het daarom fijn om mij terug te trekken op een stille plek of in de natuur. Opzicht kan ik best met deze ”handicap” leven. Door mijn dag te plukken en het positieve van die dag in te zien. Soms ben ik wel verdrietig omdat ik niet meer ben wie ik voorheen was. Ben nogal nieuwsgierig ingesteld en hou van ontdekken en lezen. Dit laatste vergt mij te veel energie.

Zal ik het mijn naasten vertellen of zal ik dit geheim hierbij laten?