Beste lezers,

In 2012 kwam ik tijdens een tantra massage sessie in Uden mijn partner tegen. Hij leek mij lief, zorgzaam, behulpzaam, respectvol, integer, romantisch alom alles wat je in een droompartner zoekt en daar mag humor niet bij ontbreken.
Wij hadden niet veel woorden en blikken nodig en begrepen elkaar. Heel soms raakten wij de draad kwijt

Na 3 jaar toen de roze wolk en bril af was begon het mij op te vallen dat hij heel kritisch was enigszins waardevol en was dankbaar maar hij vond dat ik altijd zijn opbouwende kritiek moest aannemen. Ook vondt hij het nodig dar ik een contract moest tekenen dat hij mijn 24/7 lijfwacht was want zo hoort het in een relatie, de man is de beschermer om alles wat ik deed of waar ik naar toe ging te kunnen controleren en daarom altijd mee moest.
Zelf qualitytime met mijn familie werd een verplichte mee bijeenkomst voor hem.

In plaats van plezier in de relatie voelde ik steeds meer verstikking en wilde niet meer trouwen. Want als je met zoiemand trouwt heb je dan nog rust? Bovendien was hij vermoedelijk ook iemand die opties open hield. Je zal nooit een intieme foto zien in zijn albums met ons alleen als echtpaar die hij trots aan de wereld toont. Die foto’s die hij toont moeten uitstralen alsof het een vrienden of grote familie uitje is maar ondertussen wel mij 24/7 de keel dicht knijpen.

Help, herkenbaar wn hoe ga ik hiermee om?