Hallo,ik heb een geheim,dat ik niet kan delen met vrienden of familie,ze zouden me veroordelen.Ik ben een alleenstaande moeder met 3 kids,die s,avonds wel eens achter de pc zit te kletsen.Ik maak daar nieuwe vrienden en vriendinnen en heb ook weleens afgesproken,om te kijken hoe het klikt met iemand.Daar kunnen soms leuke contacten uit voortvloeien,maar je moet r ook mee oppassen.
Ik had via een site een leuke mannelijke gespreks-partner gevonden,het klikte meteen,en spraken over van alles.Hij is getrouwd en heeft 2 pubers.Gesprekstof genoeg hadden wij.Naarmate we meer contact hadden,wilden we ook eens afspreken voor een bakkie koffie.Voordat aan de orde kwam,bekende hij mij ,dat ik hem niet koud liet.Ik wilde zijn huwelijk respecteren en besloot afstand te houden,door nog niks af te spreken.
Maar al gauw zochten we elkaar via de mail vaker op,werd het cammen met elkaar,en ja ,er werd een afspraak gemaakt.
We spraken af op de helft vd afstand tussen elkaar.Ik parkeerde mijn auto,ik wist ook zijn auto en mobiel,en hij de mijne.Ik was r eerder en dacht dat hij niet zou komen.Maar van een afstand kwam hij op me af,een lange man met een mooie lach.En ogen die glinsterden.
Ik voelde me direct tot hem aangetrokken,ook al was hij ouder dan ik.We liepen gemoedelijk door de winkelstraat en na 2 minuten was het ijs al gebroken,ik was zo zenuwachtig.maar hij stelde me op mijn gemak.We hebben die dag gewandeld ,en bij het water gezeten op een bankje.Daar gebeurde het ook ,het strelen en het kussen.Het was lekker.Hij is een lieverd,die wat mist in zijn leven aan tederheid,liefheid,leukigheid.
Hij vertelde dat hij dat niet meer had in zijn huwelijk.Bij ons ontstond iets heel moois.Ik werd stapelverliefd en hij ook op mij.2 weken later nog een keer afgesproken,een beetje verlegen waren we wel soms.We gingen de stad in,en uit eten met elkaar.wat drinken op een terras.ik had het gevoel dat iedereen naar ons keek.Hij kon zich beter ontspannen ook,er was daar enorm veel aantrekkingskracht .En nu zijn we zover gekomen dat hij mij niet meer kwijt wil en ik hem ook niet.
Hij zei dat als hij vrijgezel zou zijn,met mij verder wil.En dat zijn huwelijk alleen nog maar bijelkaar is,vanwege de kinderen.Hij ziet r tegenop om met zijn vrouw samen te zijn,het lijkt op een verstands-huwelijk.Ze dulden elkaar.
Ik voel me vaak schuldig ,maar de laatste tijd niet meer.Ik heb het gevoel dat we elkaar iets geven,wat we beide nodig hebben,en dat is vooral aandacht,een luisterend oor,een knuffel,iets liefs.Ik heb tegen hem gezegd dat hij dit wat wij hebben,eigenlijk met zijn vrouw moet hebben en dat hij daarover moet praten met haar.
hij heeft dat al vaak geprobeerd zegt hij,maar alles blijft bij het oude.
en ondertussen loopt alles door,ik hou van die man,maar ik moet hem verstoppen,hij zit in mijn hart,maar alles moet stiekem.
We kunnen elkaar niet vaak zien,maar hebben wel veel contact op de pc en dat blijft zo nog wel .
Hij is de liefde van mijn leven,mijn soulmate,mijn alles.Maar of hij ooit echt voor me kiest,blijft de vraag.