Beste mensen dit is een waargebeurd verhaal die ik graag met jullie wil delen, en ik moet het geschreven hebben. Het gaat in het begin heel goed maar eindigt heel slecht, veel leesplezier!
Ik ga me even omschrijven zodat mijn verhaal duidelijker zal zijn, het gaat over mij, ik ben rond de 1,65 en ben nogal slank. Ik had lang zwart haar en stijleerde het altijd, was mooi getint. Mijn verloren liefde was een beetje langer dan mij, ook mooi getint en had een hele lieve blik.
Het was zomer.. 2014, in de maand augustus als ik me zover goed kan onthouden..
Een paar jaar terug zag je me wel eens, je vroeg aan een meisje die ik ken om mijn ping, het waren de blackberry tijden, herinner je dat nog lieve schat? Wist je nog dat je mij jaren terug zonder dat we wisten dat we elkaar jaren later zouden leren kennen, wist je nog dat je me toen al zag staan?
Mijn hart die bonkt en ogen die worden gevuld met tranen als ik eraan denk..
Ik was nog jong en wou mijn ping niet geven, dus hadden we geen contact.
Jaren later voegde je me toe op instagram, weet je dat nog?
Ik twijfelde om je te accepteren, maar ik dacht why not. Je stuurde mij een bericht op instagram met: ‘Hey alles goed?’, ik negeerde je, kan je dat nog herinneren?
Een paar weken later had je een grappige filmpje op je instagram geplaatst, en ik reageerde eronder, wist je dat nog? Weet je nog dat het toen begon, ik herinner me die dag nog zo goed. Je stuurde mij een bericht dat je heel die filmpje wel wilden sturen, ik vond het prima, ik zag er niks verkeerds in. Het begon onschuldig…
Ik had geen behoefte in liefde, weet je dat nog?…
Ik stuurde mijn nummer en je whatsappte mij, het klikte meteen. Ik zag er niks verkeerds in, een nieuwe vriendschappelijke vriend vond ik wel kunnen, want het klikte zo erg tussen ons.
We hadden gezellige gesprekken en het leek alsof ik je jaren heb gekend. Je vertelde me dat je mij had toegevoegd op instagram door mijn naam, omdat je mijn naam herkende (heb een hele aparte naam), zodoende vertelde je over jaren terug dat je via een meisje die ik ken, mijn ping vroeg… Ik herinnerde het zo goed.
Na een paar weken zou ik op vakantie naar Spanje gaan en we hadden elkaar nog niet gezien na jaren..
Onze eerste afspraakje.
Je wist dat ik geen behoefte in liefde had en ik had het je zo duidelijk verteld. Het was een zonnige zondag, ik werkte in een restaurant en was rond 5 uur al klaar met werken. Die dag hadden we niet afgesproken, we hadden wel afgesproken dat we voordat ik op vakantie zou gaan, dat we elkaar even zouden zien.. Ik zou op de eerst volgende donderdag op vakantie gaan, ik was onderweg naar huis en ik dacht aan je, ik was zo benieuwd hoe je er nu uit zou zien, want had je vroeger wel eens gezien maar niet heel duidelijk.
Ik had je foto’s ook gezien maar foto’s zeggen niet altijd alles.
Ik rookte die tijd, ik deed een sigaretje en dacht hey ik heb wel zin om hem te zien, ik appte je en je kon! Ik was niet zenuwachtig, want had niet verwacht dat het zo ver zou komen..
Ik ging naar huis om me op te frissen en me om te kleden, we hadden om 8 uur afgesproken, ik herinner me dat nog zo goed, herinner je dat nog lieverd? Ik herinner me zoveel, ik herinner me jou ogen die mijn ogen aankeken, ik herinner me jou verlegenheid die door mij kwam..
We hadden afgesproken in de buurt van mijn huis, had geen idee hoe je zou gaan komen maar ik liet het gewoon gaan. Je kwam met de auto, ik stapte in.. het rook heerlijk naar jou parfum, ik keek naast me en voelde me gelijk op mijn gemak. En toen begon het… omdat ik me zo op mijn gemak voelde, begon ik als een kwebbel tante te praten, en voor ik het wist begon jij ook als een kwebbel tante te praten. Haha weet je dat nog.. Ik herinner me na 2 jaar zo goed waar je het over had en waar je het non stop over had.. Je had het over je jas die gestolen werd en dat jij de auto van je vader perrongeluk kapot had gemaakt. Vond het heel leuk om met je te praten, wist je nog dat we geen planning hadden en dat je gewoon aan 1 stuk doorreed en dat we uiteindelijk in de snelweg terecht kwamen. En praten dat we konden, over alles en nog wat. Ik herinner me hoe alles eruit zag, de zon die bijna onder ging en de zon die op ons scheen door de auto raam. Lieve schat wist je nog dat als je even stil was dat je heel verlegen werd ondanks je kon kletsen als een kwebbel tante? Ik schrijf dit met tranen in mijn ogen, ik denk aan je maar je denkt nu aan een ander, of denk je wel eens aan mij? Lieve schat ik denk elke dag aan jou..
Je had dorst dus wou je wat te drinken halen bij de tankstation, en ik voelde me zo erg op mijn gemak bij jou dat ik toen al aan je plakte, je vroeg me wat ik wou, ik zei dat ik wel mee zou komen. Ik zag je een beetje voor me lopen en ik geloof nog steeds niet dat ik zo dichtbij jou liep, als ik die moment maar eens beter kon waarderen dan deed ik dat..
Twee geliefden die wachten op de trein: perrongeluk