Ik mis je nog veel te veel. Ik zou alles geven voor een avondje met jou. Ik hou veel te veel van je. Ik kom niet verder, nog steeds als ik aan je denk komt die brok in mijn keel en lopen de tranen over mijn wangen. Waarom kan ik het niet accepteren? Nog steeds heb ik hoop, ben ik nu echt zo dom. Wat we hadden was zo fijn. Hoe kun je mij laten gaan. Ik denk er soms over om contact met je te zoeken, maar jij bent aan zet. Mis mij alsjeblieft!