Het neerschrijven van mijn geheime wens om eens naakt te joggen heeft de stimulans om het te doen sterk aangewakkerd. En begin augustus heb ik het dan ook gedaan.

Ik was vroeg wakker en ben gaan joggen. Het eerste wat ik deed was via de voordeur helemaal naakt het huis uit gaan (we wonen in een half open bebouwing) en langs de oprit naast het huis naar de tuin achteraan gegaan. Ik had mijn sportkledij eerst daar gelegd via de achterdeur. Een toevallige voorbijganger zou mij in mijn blootje hebben kunnen zien, maar zo vroeg op de ochtend is er geen kat op straat. Ik heb mijn sportkledij dan aangetrokken en ben naar het nabijgelegen park gelopen. Dat is zo’n 2 km. Dat had ik gerust helemaal naakt kunnen lopen. Ik ben niemand tegengekomen.
In het park zijn hoofdwegen, waar mensen meestal wandelen of joggen en een aantal kleinere weggetjes tussenin waar amper iemand komt, maar waar je ook goed kan lopen. Eerst wilde ik mijn kleren pas uittrekken wanneer ik op zo’n kleinere weg zou gaan lopen, maar eens aangekomen in het park heb ik gewoon mijn sportkledij uitgetrokken en ben beginnen lopen. Heerlijk… Of toch: het was redelijk fris en door de koude kromp mijn piemel. Na een kilometer of 5 te hebben gelopen was de fun er eigenlijk af en heb ik me terug aangekleed.
Leuke details: ik ben één andere jogger tegengekomen, die keek een beetje verschrikt snel de andere kant op en de 5 km heb ik afgelegd aan een hoger tempo dan ik gewoonlijk loop.

Is het voor herhaling vatbaar ? Misschien wel, maar dan toch bij iets warmere temperaturen. Voor nu kan ik het op mijn bucketlist doorstrepen.