…hoe kut ik me voel. Mijn psychische achtergrond icm diverse min of meer traumatische gebeurtenissen in mijn leven hebben ervoor gezorgd dat ik weinig vrienden heb en met veel ervan contact heb verloren. Ik ben nu 23 en ervaar een grote leegte in mijn leven. Ik zou wel meer vrienden willen en evt een relatie. Ik doe mijn dagelijkse ‘noodzakelijke’ dingen en ik sport 2x per week. Daar houdt het wel zon beetje mee op. Ik heb het gevoel dat ik gevangen zit in een glazen stolp. Van glas, omdat anderen juist vinden dat ik veel zelfvertrouwen uitstraal. Maar van binnen ben ik echt mini. Telkens als ik iets bereikt heb wat ik al heel lang wilde, denk ik: is dit het nu? Ik ben vaak jaloers op veel mensen mede doordat ik mezelf beter gun dan nu. Het is natuurlijk erg makkelijk om alles te wijten aan factoren uit het verleden, maar feit is wel dat ik nu alles op moet bouwen wat anderen veelal reeds hebben. Soms zou ik mijn leven opnieuw willen beginnen en wensen dat ik en mijn ouders andere keuzes hadden gemaakt. Ook haal ik vrijwel nergens meer voldoening uit: waar ik vorig jaar nog stuiterde en enthousiast kon worden van bepaalde taken/ activiteiten, zie ik het nu als een verplichting of een remedie om mijn depressieve kop even te vergeten. Graag serieuze reacties.