Hoi, ik ben een 40-er en ben homo. Om gelijk maar met de deur in huis te vallen: Ik val op jongens die aan het puberen zijn. Ik heb niets met jongens die klein zijn, die bijna niets tussen de benen hebben, die met een hoog kinder stemmetje praten. Ik hou van lange en slanke, liefst sportieve jongens en die niet preuts zijn! Ja, ze zijn er nog, maar helaas niet veel. Velen hier zullen mij wel pedo of viespeuk noemen. Maar dan mag je van mij eerst opzoeken wat “pedofilie” is en daarna de wettelijk norm van pedofilie als standaard aanhouden en niet je eigen mening boven de wet stellen. En het betekent ook niet dat ik jongens misbruik. Ik hou van jongens, waarom zou ik ze dan pijn willen doen? Ja, ik heb contact met jongens, op sociaal vlak. In deze moderne tijd is het nog steeds niet makkelijk om uit de kast te komen. We hebben het dan wel over dat non binair gewoon gevonden moet worden, waar ik weer zo mijn eigen bedenkingen bij heb, maar onder homojongeren wordt nog zoveel gepest en niet geaccepteerd, ook niet door de ouders, dat veel jongeren met zichzelf worstelen en zelfs suïcidale gedachten hebben.

Kennen jullie de telefilm Spijt!? Het gaat over een jongen, Jochem. Hij wordt stelselmatig gepest omdat hij “anders” is. Zelfs leraren doen mee! Jochem wordt op een schoolfeest dronken gevoerd door de etterbakken. Ze zetten een fles drank op zijn mond en knijpen zijn neus dicht zodat hij wel moet drinken. Jochem komt die avond niet thuis en wordt de volgende dag gevonden in een meer, zelfdoding. Dit is de verfilming van een boek van Carry Slee. Dit is dan een film maar je staat er versteld van hoe vaak dit in werkelijkheid gebeurt. Gelukkig niet zo erg maar het gebeurt!!! Op school, op het werk, en ja, zelfs thuis.

Zo’n 28 jaar geleden zat er een onzekere jongen op het gymnasium. Hij had het moeilijk met zichzelf. Hij was er achter gekomen dat hij gevoelens voor jongens had maar was bang dat het uit zou komen. Ze moesten hem altijd al hebben en als ze er dan ook nog achter kwamen dat hij homo zou zijn maakte het alleen maar erger. Buitensluiten bij gym of groepjes op het plein, de banden van zijn fiets leeg laten lopen of lek prikken, zijn tas verstoppen. Allemaal dingen om hem te laten voelen dat ie anders was. Het zorgde er voor dat hij niet meer naar school wilde en in niveau naar beneden moest. Hij kwam tenslotte op een andere school en in een andere klas waar hij wél geaccepteerd werd. Hij kwam weer op zijn oude niveau en haalde met goede cijfers zijn gymnasium diploma. Hij studeerde vervolgens sociale psychologie en specialiseerde zich in pestgedrag. De jongen van toen is nu een 40-er.

Daarom zeg ik, noem mij maar zoals je wilt. Daar zul jij een reden voor hebben. Ik kreeg laatst een meid van de midden tiener leeftijd op mijn spreekuur. Haar moeder was mee. Zij herkende mij niet maar ik haar wel, als pestkop. Niet alleen naar mij maar ook naar anderen. Haar dochter wordt gepest. Natuurlijk kan ik daar verder niets over delen maar mijn gedachten waren…. Misschien ervaar je nu wat je vroeger anderen aandeed. Maar helaas zien pesters hun daden niet als pesten maar als een grapje. Anderen zien dat, kopiëren het gedrag en doen er nog een schepje bovenop om “leuker” te zijn.