Ik kan een heel verhaal neer gaan zetten maar ik probeer het beetje kort te houden.
Ik, man van 43, getrouwd, vrouw van 40, 2 kids.

Tot ongeveer, 2016, een gelukkig en mooi huwelijk, van 2 kanten niets te klagen.

Maar…… Toen kwam mijn wederhelft in een depressie, dit heeft echt jaren geduurd, aantal maal opgenomen geweest, therapie enz enz.
Dit heeft natuurlijk behoorlijk wat impact gehad op onze relatie. Maar we zijn er toch aardig goed uitgekomen.

Ze is nu een jaartje aardig stabiel, door ondersteunende medicatie. Alleen die medicatie heeft als gevolg dat haat libido 0,0 is geworden. Ze heeft al verschillende soorten medicatie gehad, maar dit is zo’n beetje het enigste waar ze zichzelf goed bij blijft voelen, en dit zal waarschijnlijk haar hele leven gebruikt moeten worden.

Ik voel me alleen steeds beroerder omdat mijn vrouw gewoon geen gevoelens meer heeft, verder kunnen we het prima vinden, maar dit is niet wat ik wil, mijn vrouw heeft zich erbij neergelegd en vind het prima zo, dit zorgt regelmatig voor botsingen, en een gespannen sfeer in huis.

Ik loop steeds meer met de gedachte er een punt achter te zetten of het ergens anders te zoeken, maar dan zijn de kinderen weer de dupe. Om moedeloos van te worden.