Ik heb een relatie van 23 jaar met mijn man en een gezamenlijk bedrijf. Tijdens mijn relatie ben ik regelmatig verliefd geweest op een ander maar heb hier nooit wat mee gedaan. Ik ben erg verschillend van mijn man, ik ben extravert en nthoisiast. Hij is dominant en vaak depressief. De laatste jaren was hij overspannen en reageerde dit op mij af. Toen werd ik weer verliefd op een ander, heb t verteld en hij heeft me met veel woede uit Huis gezet. Ik ben bij mijn nieuwe vriend gaan wonen en t klikte enorm. Wel moest ik blijven doorwerken in t bedrijf en werd dagelijks geconfronteerd met de woede en t verdriet van m’n man. Een jaar lang bleef hij smeken en dreigen dat ik terug moest komen en ons bedrijf werd een puinhoop. Ik raakte in de war en heb afstand genomen van m’n vriend om de puinhoop met m’n man en relatie op te lossen. Echter de dag dat mijn man weer stabiel was en t bedrijf op de run, werd mijn vriend verliefd op een ander na 1 nacht met haar en brak met me. Ik werd ziek van liefdesverdriet na zoveel moeite te hebben gedaan en ging weer terug naar mijn man die met zelfmoordneigingen op de bank zat en moest t bedrijf alleen draaien. Een half jaar verder is m’n man weer stabiel en t bedrijf loopt weer. Maar ik zit ongelukkig op de bank en mis die vriend elke dag. Langzaam probeer ik een eigen leven op te zetten , Ben 46 zonder opleiding en geld. Ik houd nog steeds van m’n man maar heb t gevoel dat ik teveel mis in m’n relatie. Er is veiligheid en geborgenheid nu zolang ik hem rustig houd, hij is manisch depressief. Ik doe zoals voorheen weer alles alleen met eigen vrienden en hobbies, maar ben veranderd door alles. Niet meer gelukkig met mezelf. Die vriend heeft een ander en bleek een alcoholist te zijn met een puinhoop in zijn leven. Maar ik heb nog nooit zo n klik met iemand gehad. Soms wil ik t opgeven in de liefde en berusten in wat ik heb, een mooi bedrijf en een man die me niet in de steek zal laten maar t onrustige gevoel in me gaat niet weg. Langzaam probeer ik me los te trekken, ik ga eigen werk zoeken en eigen woonruimte en dan zie ik wel. Ik heb ontdekt bij mezelf dat ik uit schuldgevoel en verantwoordelikheidsgevoel en om al die jaren samen voor mijn man heb gekozen ipv voor mijn eigen geluk. Mijn verstand zegt dat ik bij m’n man moet blijven, want ik heb een mooi leven en houd nog steeds van hem maar diep van binnen mis ik de levenslust van die vriend en heb ik t gevoel dat ik mijn grote liefde heb laten lopen. Iets wat ik aan niemand kan vertellen.