Al mijn hele leven loop ik rond met een geheim, wat als een loden last om mijn nek hangt; ik w��t dat ik achtervolgd word door de geheime dienst en dat ze overal ‘hun mannetjes’ hebben die mijn doen en laten in de gaten houden.Ik ben inmiddels al zover heen en dusdanig opgebrand dat werken geen optie meer is, door mijn straatangst en smetvrees.Mijn kamertje wat ik bewoon is als het ware mijn cel, waarin ik mij kan inkapselen maar in wezen voel ik me nergens veilig.Peter r. de vries heeft het op mij gemunt, evenals Gerard spong� en alle medewerkers van ‘opsporing verzocht’. Ik ben bang en tegelijkertijd zoek ik een goed heenkomen…en eindelijk rust! Maar het lijkt wel of ik leven moet op een tikkende tijdbom…en niemand begrijpt me!!!