Als ouder ben je” verplicht” je kinderen t/m hun 21 ste te onderhouden. Uit onderzoek van het Nibud en Duo blijkt dat ouders tussen de 100 en 350 euro per maand aan hun kinderen bij dragen.
Dit vind ik een enorm bedrag. Helaas kan ik het financieel niet permitteren om dit bedrag op te brengen. Zit onder het minimum betaal af en toe wat benodigde dingen of vakanties. Ook maak ik mij zorgen of ik financieel wel kan bijdragen aan de studie in de toekomst. Doe al jaren mijn uiterste best omwat tegeven of op zij te leggen. Ben bereid zelf extra te werken hiervoor als dat moet. Weet wel zeker dat het mij zal lukken en mijn plicht zal ik nakomen. Kan ik hiervoor strafrechtelijk vervolgd worden?
Persoonlijk heb ik vanaf mijn 15e nooit een ouderbijdrage ontvangen. Kinderbijslag kreeg ik ook nooit in handen en als ik wat kreeg 25 gulden max. Wanneer het nieuwe schooljaar aankwam en schoolgeld, boeken en reiskosten betaald moesten worden kregen mijn ouders vaak herinneringsbrieven of moesten ze naar school komen om dit te bespreken of naar de socialedienst om hulp te vragen. Voor mij voelde het als bedelen en was er allergisch voor. Als kind schaamde ik mij hiervoor appart met je ouders in het kamertje zitten hierover.
Had ook bijna nooit geld om een strippenkaart te bekostigen. Later kreeg ik gelukkig een 2e handse fiets waarvan die ketting steeds afviel. Ook ben ik als kind vanaf een bepaalde periode te vaak van school verwisseld, bijna elkaar een andere school.
Gelukkig had ik inzicht in mogelijkheden en nam anderen om mij heen die niet werkten ook in mee. Hielp ze ze actief solliciteren maar ze genoten liever van de bijstand. Iets wat ik niet begreep. Heb daarom besloten om vroeg te gaan werken en studeren om zelfstandig en zelfredzaam te zijn, om bij te dragen aan mijn eigen studiekosten en levens onderhoud en waarnodig mijn ouders te helpen. Ik heb mijn ouders nooit kwalijk genomen. Ben ze dankbaar, ze hebben als tiener ouders gedaan wat ze konden.
Maar, toen ik ouder werd wilde ik het beslist anders doen. Op je eigen kracht vertrouwen en het aantal kinderen nemen wat je kunt verzorgen vandaar dat ik ernaar streef om toch een bijdrage tegeven ook al is het niet veel. Hopelijk wordt ik hiervoor niet voor verweten.
Elk jaar duim ik en soms zeg ik er wat van. Soms voel je plaatsvervangende schaamte om bepaalde mensen eraan te herinneren om hun onderhoudsplicht na te komen of dat jenaar vraagt terwijl het niet je plek is om daarop te attenderen. Het wordt aangehoord maar krijg het gevoel van de ene oor in de ander uit. Met het nieuwe schooljaar voor de deur liggen de zorgen voor de deur wordt er wat bij gelegd of sta ik er weer alleen voor.
Had ik destijds de advocaat ingeschakeld maar de dreiging was :we gaan het samen oplossen zonder wettelijke tussenkomst, komt er een advocaat of rechter tussen dan stop ik met werken of wordt onvindbaar.
Een ouderbijdrage hoeft toch niet altijd geld te zijn. Fijne gesprekken voeren, af en toe vragen hoe het op schoolgaat, de was doen, regelmatig langs de lijn staat. Eten, kleding etc niet belangrijk dat gaat vanzelf.
Een ouderbijdrage hoeft toch niet altijd geld te zijn. Fijne gesprekken voeren, af en toe vragen hoe het op schoolgaat, regelmatig langs de lijn staat. Eten, kleding etc niet belangrijk dat gaat vanzelf.
Waarom zou je kinderen onderhouden? Onderhoud liever mijn familie (ouders, broers en zussen en hun kinderen) daar heb je veel meer aan?
Geld is niet alles in het leven. In sommige landen is het vele malen erger. Elke ouder moet zelf beseffen dat wanneer ze voor kinderen gekozen hebben ze plichten hebben niet voor even. Vrouwen wees slim maak geen 10 kinderen voor mannen die weglopen voor hun verantwoordelijkheden. Sommige mannen zijn egoïstisch!
Morgen zijn ze bij een andere vrouw, hangen zelf de lieve stiefvader uit en zit jij met alle zorgen en kosten die wel de liefde en moeite waard zijn.
Een nieuwe partner zal nooit zoveel van je kind houden, de uitzonderingen buiten beschouwing gelaten.
Sommige sloven inderdaad extra uit voor andermans kinderen. Hun eigen kinderen laten ze stikken. Financieel bijdragen met studie, sport, vakanties of verjaardagen etc is altijd een gezeur om in actie te komen en de daden aan het woord toe te voegen.
Geld is niet alles in het leven. In sommige landen is het vele malen erger. Elke ouder moet zelf beseffen dat wanneer ze voor kinderen gekozen hebben ze plichten hebben niet voor even. Vrouwen wees slim maak geen 10 kinderen voor mannen die weglopen voor hun verantwoordelijkheden. Sommige mannen zijn egoïstisch!
Morgen zijn ze bij een andere vrouw, hangen zelf de lieve stiefvader uit en zit jij met alle zorgen en kosten die wel de liefde en moeite waard zijn.
Een nieuwe partner zal nooit zoveel van je kind houden, de uitzonderingen buiten beschouwing gelaten.
Levensonderhoud aan kinderen kan financieel behoorlijk oplopen. Gelukkig hebben de meeste kinderen 2 ouders.
Je zou het financieel samen moeten oplossen maar elk gezin is anders en er spelen zoveel factoren mee. Alleenstaande ouders, kostwinner, ouders die spoorloos zijn, ouders die weigeren een financiële bijdrage te leveren, ouders die denken dat de een toch voldoende verdiend of het financieel red waarom zou ik financieel een ouderbijdrage moeten geven, ouders die af en toe wat geven.
Wat er ook tussen de partners zich heeft voorgevallen. Een kind onderhouden is een gezamenlijke plicht.