Paar dagen 50 geworden,je zou er blij over kunnen zijn. Ik was niet blij omdat ik 50 jaar voortdurend aan het overleven ben in elk opzicht, maatschappelijk,financieel en seksueel.42 jaar geleden kwam ik als uk naar NL, niet uit vrije wil, had geen keus. Men een moeder die een vreemde voor me was, opgegroeid bij grootouders.Hier is van dag 1 leren, thuis leren thuis, paar vrienden maar ook veel pesterijen. Ik was vroegrijp, anders teruggetrokken, duurde tot middelbaar. Voor mij was school elke dag een hel, werd gemeden, genegeerd, uitgescholden.Via Havo tot universiteit gebracht, bull gehaald en ipv blij?Voelde ik me leeg, onbeantwoorde liefdes, liefdesverdriet, armoede niet dat we geen eten hadden en liefde thuis. Wel eenzaamheid,moeder versleten door werk, vroeg wao. Zij had de kans niet om door te leren en ik moest om niet zo te eindigen als zij, de hoek ingetrapt omdat ze de taal niet goed sprak, te bang om ontslagen te worden. Daarna na ongelukkige onbeantwoorde liefde die me 4-5 jaar kostte van me leven toen ik moed had om haar te benaderen, bleek ze al iemand te hebben. Erg veel sjans had ik nooit en door pesterijen was zelfbeeld naar 0. Op de universiteit ben ik pas beetje aan het opleven geraakt, voelde me daar op mijn gemak, maar nog steeds eenzaam maar ik kon goed leren en hoefde er geen moeite voor te doen. Toen ik de bull haalde voelde ik me leeg. De zon scheen die dag en ik was niet blijf, liep verdwaasd naar station en naar huis of ik was met de auto weet niet eens meer.Thuis wachtte ma me op dolblij. IK had haar bij mij moeten hebben, maar ik schaamde me net zoals toen ik havo, vwo diploma haalde omdat ze de taal niet sprak. Heb zelf pas later mijn diploma’s opgehaald, haalde ze niet op die dag op. Ik haatte heel die kutschool en al die klasgenoten die mijn leven vergald hadden.
Terug naar de depressie, ik stortte in,mijn ma begreep niet waarom,nooit kunnen spreken met iemand over hoe rot ik me voelde dat ik liefdesverdriet had en dat ik wel diploma had maar niemand die van me hield, geen Frustraties waren er ook op seksueel gebied, als je niemand hebt ga je masturberen op seksboekjes die verstopte in huis en waar ik elke dag 6x zowat op masturbeerde. Vanaf mijn 14e toen ik door zelf experimenteren achter kwam me af te trekken. Dacht werk te krijgen, uitzendbureau’s gedaan, maar die gaven me schoonmaak en magazijnwerk, wat meniet boeide. Had ik hiervoor gestudeerd, had ik me hiervoor alles ontzegd?Had ook zonder diploma;s gekund. Na jaren in de bijstand eindelijk wat flutbaantjes gehad die onder mijn kunnen waren en die me frustreerden. Ondertussen raakte mijn ma steeds verder in slop met haar gezondheid, zij kwam onder kalmeringsmiddelen.zij pushte me om vrouw te zoeken, kinderen, oma te worden. Ik had nooit een vriendin gehad, voelde me waardeloos,via chat een oudere leuke vrouw getroffen waar het mee klikte, alleen die gaf aan nadat ik haar gestimuleerd had om weer te gaan studeren dat ze iemand had die wat meer zou worden/zijn dan een vriend. Zij was 19jaar ouder, was mijn eerste tongzoen die ik van haar kreeg.We deden leuke dingen en toen? Ik was afgeserveerd, spijt dat ik niet meer naar bed ben geweest, zij wilde ook niet want dan zou zij mij alles leren en ik zou dan verdergaan. Ik was verdomme niet eens waard om mee te seksen. Ik voelde dat ik haar zou verliezen, want haar mentor werd haar vriend en ik was alleen goed als toetssteen en vriend, nadat zij weer kontakt zocht weer verbroken, verdrongen en weg.
8 jaar laten kwam zij weer boven, ondertussen mijn moeder die meer en meer ging sukkelen met gezondheid. Ik had werk geen werk. Zij kwam in een psychose en heeft de ruit van de voordeur ingeslagen, zij was zo ansgtig en gijzelde me in haar woning. Zij stak kaarsen aan hoorde stemmen. Ik wist me geen raad zij was lijkbleek,zij is toen opgenomen waar ze met haar hebben gesold en uiteindelijk is ze daar door een hartinfarct in ziekenhuis beland. Mijn wereld stortte in, zij was na vele jaren mijn ma,vooral nadat we apart gingen wonen is onze relatie verbeterd en hecht geraakt. Die dagen in ziekenhuis ik reed als verdoofd naar ziekenhuis, wist dat ze het niet zou redden. Daarvoor had ik jaren daarvoor een visioen, een foto die ik had vergroot en omlijst had verdween en die foto verscheen op een grafmonument elke keer dat ik er naar keek.Ik kan het niet uitleggen, was bizar. De kans dat zij het zou overleven was nihil, ik voelde me eenzaan alleen,had niemand,buurvrouw heeft me opgevangen, binnen een week was mijn moeder overleden. Heb haar in thuisland begraven, kwam terug als een zombie, binnen 14 dagen huis leeggemaakt. Spullen van ma bij mij in woning gezet, 7 jaar zo gewoond over dozen om te kunnen slapen in bed gesprongen. Ik was leeg na einde kontrakt in bijstand, armoede troef,6 jaar over gedaan om lening van begrafenis en de belastingdienst die zorg en huur toeslag had gestort op haar rekening aan belastingdienst terug te betalen. Ondertussen ook zorg en huurtoeslag die ik had gekregen kreeg teveel moest ook terug, heb van 20-30 euro per week geleefd, met als gevolg in 2013 een hartinfarct,wat ik niet wist, kwam er in 2016 achter,sociale dienst die me opjaagde continu al die jaren,ik was op,dood op! Heb er heel vaak over gedacht om de auto te pakken en tegen pilaar te rijden, nu nog.
Het is dankzij die buurvrouw dat ik het overleefd heb, al die jaren en die nare periode na mijn moeders dood 11 jaar geleden. Tijdens onze relatie met die buurvrouw kwam ik erachter dat ik toen die ene die voor een ander koos en die ik verdrongen had wat ik gemist had aan intimiteit. Gerpobeerd kontakt met die vrouw te krijgen, was een koude douche, boos,moest haar en haar man niet lastig vallen! Ik heb haar gesteund en vertrouwen gegeven om te studeren en te worden wie ze was, en dan was ik niks waard?Was alleen maar chat?Ze reed verdomme 1,5 uur om mij te zien niet toen niet 1x maar vaker.Dat doe je maar voor de lol,omdat je niks geeft om iemand. Was ook stom om te denken dat iemand van me hield . Echter na sms dat ik haar privacy moest respecteren, was ik aan het uitjanken bij de buurvrouw bleek zij gebeld te hebben, die me afserveerde en op haar privacy gesteld was. Heb haar gebeld en zij was boos, gefrustreerd en vol stress net als ik toen,toen iemand aan kwam lopen , haar vriend denk ik,legde ze de hoorn neer. In 2015 werd ik onwel, ik naar mijn huidige ex buurvrouw waar ik goed kontakt mee had en heb, en zij keek me aan boos, met ijskoude ogen wat ik kwam doen. Dokter gebeld, bloeddruk was hoog, suiker moah moah, ambulance geweest, dokter geweest naar ziekenhuis, bij internist bleek ik een hartinfarct gehad te hebben. Wereld stortte in hartcatherisatie bleek ik 3 vernauwingen te 2x van 80 en 1x 90en oude hartinfarct. , Wat heb ik me eenzaam gevoeld, wilde ook niet meer leven, als er een knop had gezeten aan mijn lijf had ik hem gebruikt, geen werk, geen liefde,waarom dan nog? Ik ben gedotterd en stents gekregen, sindsdien sukkel ik met enorme eenzaamheid en gezondheid. Ik mis de erotiek,arm om me heen de seks en alles. Ondertussen ontdekt dat ik HSP heb, ben ook doodsbang dat ik weer iets aan mijn hart heb, slaap slecht lever is vervet en niet goed door teveel suikers uit frisdrank die ik teveel ingenomen heb al die jaren.Stress eenzaamheid en alles bij elkaar, vraag ik me af, waarvoor nog doorgaan?Heb jaren voorspellende dromen, en die komen ook uit, gelukkig laten ze me op het moment met rust van de sociale dienst, als ik brieven krijg schiet ik in stress en moet ik weer iets slikken, kom maar niet tot rust, financieel kom ik amper rond, soms 10 dagen soms 13 dagen maand over. Ik wil niet meer, ben geen crimineel en ik zit klem,kan geen kant op,kan me maatschappelijk niet ontwikkelen.Echter ook niet op seksueel gebied ontplooien, niemand ziet je staan, ben geen uitgaanstype,lawaai,muziek, geschreeuw ed kan er niet meer tegen. Wat vind ik nu belangrijk?Gezondheid, boven alles, fuck it heb me druk gemaakt om werk, ben nu 50, al geef je me 10.000 euro per uur zou ik weigeren, lijf zit vol stress wat niet goed voor me is, frustraties seksueel en anderszins. Ik weet het niet meer……….