De laatste 4 jaar is mijn vader ontzettend bezorgd. Hij bemoeit zich echt overal mee co-ouderschap; opvoeding; familie; studiekeuze; uitstrijkje; m’n fietsenmaker tot zelfs de partner die ik neuk!!!. Dit laatste gaat te ver, ik heb geen privacy. Ben hem dankbaar gezien zijn intenties goed bedoeld zijn. Vindt het ook wel lief van hem. Heb naast mijn partner nog nooit eerder zoveel pijnlijkesteun gehad, dan van mijn vader. Hij is feitelijk overbezorgd. Help!!!
Hoe ga ik met hem om?

Hij is nu nog vrijgezel en hoop dat hij op termijn een relatie aangaat dan hoeft hij zich minder te bemoeien met mijn leven. Maar te hopen dat het niet die ene griet van 29 is. Dat zal behoorlijk schrikken zijn.