Als Christen geloof ik heilig in de Almachtigste God.
Ben 9 jaar gelukkig getrouwd met mijn vrouw ze was ook gelovig. Helaas het laatste jaar ging ons relatie niet zo goed.

Ze sprak wartaal uit en ging vreemd waardoor het vertrouwen in haar nog moeilker werd. Ze bleek ineens een andere relegie na te houden. Ze geloofde in karma, ufo’s etc. Hield ook wat rituelen op na. Ook citeerde ze elke ochtend dat ik fout geweest ben in mijn vorige leven en nu voor moest boete. Dus verdiende ik de doodstraf. Hoe haalde ze het uit haar hoofd om onze Almachtige God te bespotten?

Ook bleek dat ze vreemd ging als een rat.
Ze hield onstuimige relaties op na met buren,collega’s en mannen die ze slecht 1 dag via dating sites kende. Wilde sex taferelen had ze beleefd. En dit allemaal tijdens ons huwelijk!!

Ik denk dat ze aan een psychose lijdt :-).
Ik zou haar willen helpen maar ik weet niet hoe.

Misschien is het toch fijn om de feiten eerst op een rijtje te zetten. Waarom ging ze vreemd? Waarom geloofde ze niet meer in onze Almachtige God?

Het is moeilijk te bevatten want ik ken mijn vrouw als een bescheiden rustige en gelovige vrouw die God altijd trouw zou blijven. Misschien ligt het helemaal niet aan haar en aan die mannen.

Zo wist ze mij te vertellen dat er op haar werk mannen rond liepen die haar probeerden te versieren. Het begon al in 2003 maar toen heeft ze vriendelijk bedankt. En in 2012 deed het zich weer voor maar ze hield weer afstand. Vervolgens nam het in 2014 een aanloop. Het was een ”vreemde” voorval en ze beleefden samen veel plezier en pijn. Zal ze zich dat nog kunnen herinneren? Toen ze voorbij paradeerde in haar adamskostuum super kort jurkje? In het glazen KB gebouw tijdens een goed gesprek? Dat ritje toen in die caravan? Dat ze zo aangeschoten waren van de drank?

De balans is misschien niet in evenwicht maar wat doe je daaraan. Toch eenzijdig opmaken? Het is aan de psychiater om te beoordelen wat ik met mijn vrouw aan moet. Het is een bijzondere situatie, een bijzondere vrouw en ze laat een stempel in mijn hart achter.

Misschien moet ik haar met rust laten, zodat ze haar vorige of huidige leven kan voortzetten. Het is maar hoe zeer je daar in gelooft.

Ze voelt zich vast een lachende derde dat ze in zag dat de realiteit niet vergaat.

Succes is alles wat ik haar nog wensen kan.