Na meer dan 30 jaar ben ik weer voor hem gevallen. Toen was hij getrouwd. Nu ben ik getrouwd. Hij nog steeds met de vrouw van toen. Zijn kinderen zijn volwassen, mijn kinderen zijn pubers.
We appen de ganse dag. We bellen uren met elkaar op tijden wanneer beide partners een avond weg zijn. En op de meest stoutmoedige momenten zoeken we elkaar op en delen een dag het bed met elkaar.

Oude herinneringen en bijbehorende pijn komen boven.
En ik ben bang. Bang voor wat er komen zal. Wat er ook uitkomt, iemand zal hier de dupe van worden. Hij, ik, zijn vrouw, mijn man, mijn kinderen…

Noem me dom. Noem me een idioot. Een ego st voor mijn part.
Maar ik geniet zoveel van hem dat het verslavend is.
In al die jaren heb ik voor het slapen gaan aan hem gedacht.
Op momenten dat ik alleen was liet ik een traan om hem, om ons…

Ik liet hem toen gaan om zijn kinderen. Ik ontweek hem. Liep er hard voor weg. Maar 1 glimp van elkaar deed het zwakke fundament onder beide huwelijken afbrokkelen. SHIT!!