Jaren geleden een korstondige relatie gehad met een mooie Rotterdamse jongen maar gezien de afstand met pijn in mijn hart gekozen voor een liefde dichter in de buurt. Natuurlijk was ik in de veronderstelling deze jongen nooit meer tegen te komen maar het “lot” besliste anders…Na jaren zijn we elkaar gaan zoeken op internet en uiteindelijk ook gevonden!! Beide partners ( ik getrouwd en 2 kids en hij al jaren samenwonend en ook 2 kids n goedlopend bedrijf) weten natuurlijk van niks en dat moet zo blijven!!! Zo’n 2 3 keer per maand hebben we kontakt via een geheim mail adres en zo’n 2 keer per jaar hebben we een date waarbij we heerlijk een ochtend van elkaar genieten. Ik weet dat het hartstikke fout is maar ik kan/wil er niet mee stoppen. Afgelopen week was het weer zo ver en ik kan daar nog weken op teren. Binnen mij gezin functioneer normaal en geen van mijn mannen heeft iets in de gaten. Ik zal nooit aan hem vragen zijn vriendin en kinderen voor mij te verlaten net zo min als hij dat aan mij vraagt. Wel ben ik inmiddels tot de conclusie gekomen dat ik cht van hem hou maar dat hij samen met mijn man mijn ♥ moet delen. Het idee dat dit ooit gaat stoppen maakt me nu al verdrietig