Al 5 jaar hebben mijn man en ik een bijzondere innige relatie.
Toen ik hem leerde kennen had hij maar 1 bruine vieze colbert uit de jaren 60. Als hij dat ding droeg leek hij echt wel 60. Ook had hij maar 1 mooie” witte” hemd met
prachtige donker blauwe knopen. Al gauw bood ik hem een potje vanish aan want wit moet ook wit blijven stralen. Arme man, die heeft ook geen balle verstand van hoe je een wasje draaien kan. Hij is typisch een metroman. Dat die combinatie van
die 2 kledingstukken hem af en toe leuk stond prima maar toen hij het te vaak aantrok werd ik er een beetje misselijk van. Tegenwoordig hijst hij zich op in opmaat gemaakte pakken van Umberto Tang. Wat hem zeker charmant en stijlvol staat. Welke vrouw houd daar niet van? Ik wel 🙂 maar doet het a.u.b niet elke dag want daar word ik depri van zei ik tegen hem. Sinds hij de smaak te pakken heeft lijkt zijn hele garderobe mee vol te hangen. Sinds ik daar lucht van heb gekregen word ik er n
goed van. Ik word daar zelfs jaloers van want het lijkt alsof hij meer aandacht dan ooit van vrouwen heeft. Sinds hij zich vertoefd in die apen pakken van Umberto heb
ik geen glimp meer van zijn kont in jeans mogen opvangen. Hier baal ik ontzettend
van want ik raak niet meer spontaan opgewonden van hem 🙂