Hey allemaal,
Ik ben al 10jaar samen met mijn vriendin, we hebben sinds een jaartje er ook een kindje bij. Voor ons kindje was de seks ook al veel minder geworden, ze genoot er ook nooit echt van.
Dus behielp ik me met porno kijken.
Sinds ons kindje er is, voelt het voor haar beter aan de seks en doet ze echt wel haar best, minstens 1x per week nu…
Ik voel dat het gewoon nog te weinig is, voor ik haar leerde kennen, bestond er nog geen tinder en was ik echt een verlegen jongen dus ik had maar amper seks, nu heb ik daar wel spijt van want liefst van al wil ik het meerdere keren per dag..
Mijn vriendin heeft ook een zus met partner, maar betrap me er wel op dat ik soms ook wel naar haar borsten of poep kijk, als ze met hun kindje bezig is bv…
Ik weet ook niet hoe het komt, maar ik heb enkel vrouwelijke vrienden, eigelijk geeneen mannelijke..
En zelfs over die, bedenk ik me vaak dat ik hun wil binnendoen..
Ik geil gewoon op elk meisje da ik zie..
Ik heb ook een job waarbij ik veel meisjes zie, ook al wa schaarster gekleed o.a. dus dat helpt ook wel niet..
Ik had tegen mijn vriendin int verleden ook gezegd dat ik wel is graag een trio zou willen, met extra man of vrouw, want ook met een jonge kerel zou ik het graag eens doen…
Maar die gedachte dat ik met een man iets zou doen vind ze vies + ze wilt dat niet doen omdat dat vaak iets is dat de relatie kapotmaakt..
Als ik naakt voor de spiegel sta voor het douchen, word ik zelf meteen stijf..
Heb in de week eens een dunnere dildo in mijn kont gestoken en dat deed wel pijn, maar tegelijkertijd zo goed, dat ik binnen de minuut al klaarkwam..
Met mijn vriendin ook wel wat dingen gedaan vroeger, eens anaal bij haar maar dit lukte niet zo goed en sindsdien wilt ze niet meer…
Ik mag ook niet op haar gezicht spuiten of in haar mond, want ze vind mijn zaad vies..
Dat hoor ik haar echt niet graag zeggen maarja..
Lijkt alsof ik volop wil experimenteren, maar natuurlijk lukt dit niet als je in een relatie zit..
Ik kan er ook echt niet uitstappen uit de relatie, maar dit maakt me wel heel ongelukkig, omdat ik dus precies ergens ´vast´ zit..
Soms denk ik er aan om gewoon ergens tegen te rijden, dat ik er gewoon niet meer ben, maar dan staat mijn vriendin er helemaal alleen voor met ons kindje, en we zijn nu al beide stikkapot, omdat we op niemand kunnen rekenen voor hulp en we er alleen voor staan. Dus zelfs die gedachte van haar hier alleen achter te laten, daar kan ik ook niet mee om :/ daarmee dat ik echt vast zit precies 🙁
Ik begrijp je situatie volkomen. heb zelf ook in deze situatie gezeten. Je leeft maar een keer en ik zeg dan geniet ervan en pluk de dag. Ik heb het opgelost door te accepteren dat ik er wel gewoon ben voor mijn vrouw en kind maar dat ik er een tweede leven op na houd. Alles wel zo goed mogelijk verborgen voor mijn vrouw en dat is soms moeilijk. Zelf zit ik nog wel eens in het buitenland en kom vaak wel vrouwen tegen in het hotel of werk, van jong tot 50+, soms een stel. Maar ook buiten werk spreek ik nog wel eens af. Dat maakt het leven nou zo leuk en afwisselend. En ook ik was vroeger erg verlegen maar door het lezen van boeken en aan persoonlijke ontwikkeling te doen en juiste keuzes qua baan te maken, heb ik voor mijzelf een situatie gecreerd waardoor ik van bovenstaande kan profiteren en genieten. Ga alsjeblieft kappen met die suicide gedachtes want dan ben je niet alleen erg egoistisch bezig, je doet een ander erg veel leed aan. Totaal niet nodig, terwijl de oplossing vrij eenvoudig kan zijn.
Dus hup, werk aan jezelf, ga sporten, lees een boek, doe eventueel wat aan persoonlijke ontwikkeling en je softskills want daar heb je echt veel aan. En trek er op uit en spreek af. Gaat je vast lukken 😉
Als een kind bijgetrokken is dan moet je àlles voorzichtig doen. Zorg het wel voor dat je alles goed geregeld hebt ( je en jou kind ), daarna probeer eerlijk met haar te bespreken maar let wel op dat kan ze later misbruik van maken
uit welk drama heb je dit?!
net echt.