Overdag.. op mijn werk, samen met mijn collega’s, of op verjaardagen, bij familie. doe ik alsof ik heel erg gelukkig ben, alsof alles goed gaat.. alsof ik vaak uitga. maar diep van binnen ben ik een wrak. Als ik thuis kom ga ik op mijn bed liggen huilen met mijn gordijnen dicht. Ik ben niet depressief (of nog niet) maar heb verschrikkelijke liefdesverdriet.
Ik heb 2 jaar een relatie gehad met een geweldige man. Voelde me fantastisch. Daarna ging hij een jaar naar het buitenland voor zijn werk. Ik telde de dagen af.. tot ik hem weer kon zien.. we waren vaak aan de telefoon, op msn, sms. Toen hij terug kwam, was ik de eerste die hij kwam opzoeken. Ik voelde me vereerd, ik voelde me fantastisch.. Ik was voor hem “zijn alles”” zijn liefje.. Ik was stapelverliefd. En DACHT dat hij dat ook op mij was. Tot 3 maanden terug. Hij was net een maandje terug toen hij vreemd begon te doen. Hij negeerde mijn smsjes