snap er nix meer van, is iets wat ik mezelf meerdere keren per dag hoor denken.
het ene moment zit ik gewoon tv te kijken en ineens zit ik keihard te huilen, en ik ben dan ook heeeel erg verdrietig bijna ziellig zelfs, waar komt het vandaan ik snap er nix meer van.
het andere moment ben ik ineens super boos en heeel erg aggresief. en dat gebeurt al bij de kleinste stomme dingen, een sjaggie draaien, mn haar in een staart (moet  helemaal glad zitten zonder pluisjes) brinta maken. als die ook maar iets te dik is gooi ik alles door de keuken heen en ga dan ook heel gefrustreerd huilen en aan mijn haar trekken. ik snap er nix meer van. lukt mijn haar niet, heb ik zo weer een paar haren minder op mijn hoofd staan.

het rare is dat het lijkt of het vanuit mijn maagstreek gebeurt, als mijn bui omslaat voel ik een soort warme draaikolk in mijn maag die alles fijn knijpt.
ik wordt volgende week 28 en heb dit al zolang als ik me kan herineren, als ik uit de kleuterschool werd gehaald schopte ik eerst tegen mn moeders benen en was daarna pas aanspreekbaar.
als iets niet ging zoals ik dat wilde, probeerde ik op mijn gemak mijn zusje te verzuipen in bad, bestek vloog door de kamer gevold door stoelen en eigenlijk alles wat er in de buurt kwam, en ik snapte er noit wat van.
de agressie houd ik nu binnen (mssg daarom meer huilen) staat ook niet zo netjes op je 28e hey.
maar ik snap steeds minder van mezelf.

eigenlijk wilde ik gewoon even mijn verhaal kwijt, ik weet ook niet of hij bij de juiste catagorie geplaatst is.
maar als er iemand is die dit herkent van zichzelf of iemand om je heen. laat het me ff weten want K SNAP DR NIX MEER VAN. het is echt heel raar om jezelf niet te begrijpen.