Ik ga bijna nooit met mijn vriendinnen mee stappen. Ik zeg meestal dat ik er gewoon niet zo van hou, van die drukte, of dat ik niet kan. En ik verzin heel vaak smoezen om niet te hoeven gaan�als ik word uitgenodigd voor een feestje. Omdat ik sociale angst heb, ook wel sociale fobie genoemd. Ik loop daarvoor bij een psycholoog.

Ik ben ontzettend bang voor sociale situaties. Als ergens veel mensen zijn, maar ook een gesprek 1 op 1 is lastig. Ik word heel gauw rood, ga stotteren, en onderga echt hele intense angstgevoelens als ik naar een feestje moet of bijvoorbeeld in een grote groep aan het woord ben. Niemand weet dit, alleen die psycholoog. Ik durf het niet te vertellen daarom ben ik constant bezig met smoesjes te verzinnen, om sociale situaties te vermijden. Zoals feestjes of andere gelegenheden met veel (vreemde) mensen.�En dat ben ik echt helemaal zat. Constant te moeten liegen. Schijnheilig te doen.�Dit geheime leven te lijden.�Gadverdamme.�

Ik weet dat ik het eigenlijk gewoon tegen mijn vriendinnen en omgeving zou moeten zeggen… Ze zouden er misschien begrip voor hebben en ik zou niet steeds meer hoeven liegen. Er zou een last van mijn schouders afvallen.�Maar dit durf ik echt niet!

Vandaar dat ik het hier van mij afschrijf: lieve mensen, ik ben niet saai, ik ben niet ongezellig, ik vind jullie wel aardig, ik wil wel gezellige dingen met jullie doen… maar ik word panisch van sociale situaties!!!