Ik ben 7 jaar getrouwd met een leuke vent. Hebben samen een zoon. Hij heeft een eigen zaak en werkt veel. Hier moeten we als gezin veel voor doen en laten. Ik ben huismoeder maar help ook in de zaak met de administratie ed. Mijn man is altijd zo druk en veel weg en werken dat het huishouden en 98% van de opvoeding en tijdverdrijf van onze zoon op mij aankomt.
Als er dan iets gebeurd wat ten nadele is van mij in het huishouden kan ik daar nooit iets van zeggen tegen mijn man. Ik voel me soms als een slaaf behandeld. Goed voor het huishouden en voor de sex en verder moet ik niet zeuren want hij heeft de drukke baan van ons twee.
Vorig jaar hebben we een aantal gesprekken gehad bij eenn sycholoog. Dat leek te werken maar ondertussen zitten we weer bij af. Praten gaat moeilijk. Ik praat maar hij hoort me gewoon niet. Ik voel me onzichtbaar. Zoveel mogelijk probeer ik hem te ontzien. Te steunen. Dingen uit handen te nemen om hem z’n rust te geven maar vanuit hem krijg ik er bijna niets voor terug. Net weer een aanvaring gehad en ik voel op zulke momenten soms echte haat naar hem toe. Ik weet het soms niet meer……