Toen ik een jaar of 15 was zat ik op een internaat.
Een dorp verderop ging ik naar school.
De leiding van het internaat bestond uit een directeur en een paar dames.
Op het internaat was met name een juffrouw waar het in dit verhaal om gaat. Zij had de dagelijkse leiding over de huishoudelijke zaken, verzorging en opvoeding van de kinderen.
Door haar ben ik er achter gekomen hoe lekker het is om billenkoek te krijgen.
In die tijd droeg ik in mijn vrije tijd altijd een korte broek.
Het broekje was gemaakt van een donker blauwe, dun katoenen stof.
Was heel erg kort en zat flink strak om mijn billen gespannen.
De broekspijpjes kwamen nog net over de onderkant van mijn billen uit.
Heel vaak kreeg ik van haar te horen; met zo’n broekje aan.
Je vraagt gewoon om billenkoek, waarop zij mij dan een paar kletsen tegen mijn billen gaf. Ik vond het eigenlijk wel lekker eerlijk gezegd.(andere kinderen kregen geen kletsen, die vonden het gewoon niet fijn)

IK had zo iets van, dat mag je best vaker doen maar durfde niet te vragen, doe dat nog eens.
Daarom ging ik mij expres heel uitdagend, speels en stout gedragen, in de hoop een reactie bij haar los te krijgen.
Ik heb haar eens met de tuinsproeier nat gespoten, sigaretten verstopt enz.
Eigenlijk gewoon kwajongens streken om haar uit te dagen, het kon niet uitblijven, je vraagt er om.
Door dat gedrag ging ik over de knie voor een stevig pak billenkoek.
Van het een kwam het ander en lag ik steeds vaker over haar schoot voor billenkoek.
Het was eigenlijk niet echt voor straf, maar op een heel speelse manier, voor de lol. Aan alles kon ik merken dat de juffrouw die mij onder handen nam, het heerlijk vond om tegen mijn billen te kletsen.

Af en toe gaf ze een liefdevolle streling, wreef en kneep in mijn billen.
Steeds werd er door haar, met mij afgestemd of het nog wel oké was.
Waarop ik aangaf, dat ik het op de een of andere manier erg spannend en lekker vond. Zij had ook wel in de gaten dat ik gewoonweg sidderde van genot.
Zij begon van alles te bedenken waarom ik toch weer zo nodig over de knie moest voor billenkoek.

Bijvoorbeeld in de geest van; je heb deze week nog geen billenkoek gehad en je hebt nu dat lekkere korte broekje aan. Of, jij ben toch wel een heel erg ondeugende jongen, jouw billen vragen gewoon om een heel stevige massage.
Kom eens hier dan klets ik er even lekker tegen aan.
Ik vond het heerlijk en zij ook.

In het weekend had ik praktisch altijd een kort broekje aan.
Omdat ik eigenlijk van te voren wel wist wat er ging gebeuren kreeg ik bijna altijd een erectie als ik mijn korte broek aan deed. Het broekje was dan nog nauwelijks dicht te knopen. (toen had je nog knopen bij de gulp i.p.v. een rits)
Het gevolg was ook dat het broekje veel strakker zat dan normaal, een en ander was duidelijk te zien.
Als de juffrouw mij dan zo zag moest ik met haar mee naar de keuken, garage of een klein kamertje waar op dat moment niemand anders aanwezig was. Ze had dan zoiets van; het broekje staat je geweldig maar zoals het nu is kun je er niet bijlopen. Daar moet ik echt iets aan doen en je weet wel wat.
Moest over haar schoot gaan liggen en het ging van klit klets klanderen.
Oh wat heb je toch een lekkere billen riep ze dan en trok nog eens flink aan de broeksband, waardoor mijn billen nog strakker en onder de rand van de broekspijpjes uit kwamen.
Daardoor kon zij mij, op mijn gedeeltelijk ontblote billen kletsen.
Zij ging net zo lang door totdat ik rood gekleurde tintelende billen had en was klaargekomen.

Voor ons allebei was het echt heel erg spannend en aangenaam. Althans zo heb ik dat altijd ervaren. Zag er absoluut geen kwaad in of wat dan ook.
Van haar moest ik het broekje altijd aanhouden. Helemaal op mijn blote heb ik dus ook nooit gehad, en altijd gewoon met de vlakke hand.

Er ging bijna geen weekend voorbij zonder billenkletserij, het hoorde er gewoon bij. In het huidige tijdsbeeld zou een en ander echt niet meer kunnen in verband met de verpreutsing.
Toen dit alles zich afspeelden ver in de vorige eeuw dacht men daar nog heel anders over. Er was altijd wel iemand die wat geluiden had opgevangen en zich echt niet af vroeg wat zich had afgespeeld, dat was wel duidelijk.

Ik ben nog steeds een liefhebber als je begrijpt wat ik bedoel.