Hallo
Ik ben een veertiger en gehuwd, 2 kinderen. Eigen succesvolle zaak, mooi huis…. Mijn leven mooi op de rit.
Begin vorig jaar heb ik succesvol een cursus afgerond waarmee ik een actieve hobby kan beoefenen, waarmee ik ook mijn gezin kan betrekken. Deze cursus had ik gevolgd met een aantal vrienden, dus wij nadien de stad in om dit te vieren. Dit liep wat uit de hand en we raakten nogal dronken.
Mijn vrouw is ook druk met haar werk. Een slimme, mooie vrouw en een goede moeder waarvoor je alleen maar respect kan hebben. We zijn zo druk dat op seksueel gebied de zaken soms wat onder druk staan, we weten dit en kunnen hier over praten, toch blijven soms frustraties hierover hangen. Maar tegenover het geheel kan ik dit normaal wel relativeren.
Na mijn feestje in de stad was ik eigenlijk nog niet uitgefeest (vond ik). Ik had zin om te vrijen maar had de veronderstelling dat mijn vrouw toch geen zin zou hebben (ik was dronken, ze moest vroeg op, en ze is niet zo spontaan op dit gebied). Wat heb ik toen beslist met mijn dronken geile reptielenbrein? Ik vond een prostituee bezoeken wel een idee (voor de eerste keer, alles veilig geen gekke dingen).
’s Morgens de kater en het besef. Ongelooflijk hoe dom ik kon zijn. Van euforie tot een enorm schuldbesef en schuldgevoel.
Ik heb dit niet verteld, want zowel mijn vrouw als kinderen verdienen niet de enorme (emotionele) ravage dit teweeg zou brengen. Ook heb ik nooit geen behoefte meer gehad om buiten de deur te gaan (eigenlijk ervoor ook niet).
Nu, bijna anderhalf jaar later denk ik er nog dagelijks aan en voel ik steeds de schuld. Verder ben ik ook nooit meer echt dronken geweest.
Ik voel dat het begint te slijten, ik vind me geen slecht mens op zich, maar toch…

Dank voor een eerlijke volwassen reactie.